Karşımdaki adamla gözgöze gelmemizle eski anılara doğru sürüklendiğimi hissetim ama şuan zayıflık gösteremezdim eğer bu adam karşısında zayıflık gösterirsem planladığım onca şey bir zayıflık yüzünden mahvolabilir benim ise bunu isteyeceğim son şey bile olamaz.
Çünkü ben buralara ne acılarla geldiysem hepsi şuan karşımda duran adamın babası yüzünden
Anne ve babamı öldüren beni ise o arabadan çıkaran adamın oğlu.
Bana bir şey yapıp yapmaması pek de önemli değil o adama benzemesi bile onu öldürmem için yeterli bir neden.Ruhumu bedenimden söküp alan beni ruhsuz yapan adamın oğlu ben o kadar acı çekerken o gülüp eğleniyordu düşündüm düşünmedim değil bana yapılanın aynısını oğluna yapıp yapmadığını ama hayır kendi oğluna olan sevgi ve şefkati vardı bana ise hiç bitmeyen kini,öfkesi ve nefreti vardı.
Ben bunları düşünürken toprak
"Iyımisiniz ?" diye sordu iyi olucam ama sen öldükten sonra.
Bu soruyu es geçip " arabanda bir şey yok ya? " diye anlamsız bir soru sordum sanki önümdeki arabanın halini görmüyormuşçasına
"Iyi günüme denk geldin komiser hanım seni şikayet etmeyecegim ayrıca sorduğun için sağol arabama ve bana bir şey olamdi" dedizaten seni sorsaydım araban demezdim ama işte insanoğlu kendini önemsiyor
Ağzımın içinden "aynen aynen" diye mırındandım bir şey dediğim anladığı için "efendim bir şey mi dediniz " diye sordu bende sahte bir şekilde gülümseyip " yo hayır aslında,kusura bakmayın biraz dalgınım arabada bir hasar varsa ulaşabileceğim bir numara verirseniz hallederim " Dedim arkamda ki arabalardan korna sesleri yükselmeye başladı.
Insanlar söylenmeye başlamıştı tam bir şey söyleyecekken telefonumun çalması ile beraber içimden gülümsedim elimi bir dakika işareti yaptım.
Telefonu cebimden çıkarıp kimin aradığına baktım. Arayan fatih 'di tam zamanında telefonumu açıp kulağıma götürdüm " efendim fatih" dedim " komiserim bir mesele varda karakola gelebilirimisiniz" dedi o anda kaşlarım çatıldı "tamam geliyorum "diyerek telefonu kapattım.
Karşımdaki adamadan tekrar özür dileyerek arabaya bindim. Arabayı çalıştırarak karakola doğru sürdüm meselenin ne olduğunu bilmiyordum ama bu benim işime geldi doğrusu çünkü telefon numarasını almak için bir sebepti. Daha çok karşılaşacağız seninle Toprak bey.
Bunları düşünerek karakolun önüne geldim arabayı durduktan sonra bir süre karşımdaki binayı baktım. Daha sonra derin bir nefes alarak arabanın kapısını açıp arabadan indim ve arabayı kitledim. Karakola dogru seri adımlarla ilerledim kapıdan girip fatihin yanına giderek
"Ne oldu fatih hemen anlatmaya başla"diye aceleci bir şekilde söyledim Fatih'te "komiserim bir tane e-mail hesabından bir dosya gönderdiler içinde bir görüntü var" dedi "tamam fatih uzatma göster görüntüleri" dedim Fatih bilgisayardan bir kaç tuşa bastıktan sonra " buyrun komiserim"dediBilgisayarın başına geçtim ekranda gördüğüm görüntü ile bedenimde bir şok dalgası geçirdi ama bunu yüzüme yansıtmadım.
Dışarıdan bakan biri ne düşündüğümü anlamazdı ama bu görüntülere kim ve nasıl ulaştı?işte asıl kilit nokta bu.Ekranda geçenlerde işlenen cinayete ait bir kamera kaydıydı ancak bu cinayet hakkında hiç bir kanıt bulunamadığı için dosya kapanmıştı. Fakat bu görüntüleri gönderen kim ise dosyanın yeniden açılmasını istiyor olmalıydı bunu başka açıklaması olmazdı peki bu kişi kimdi?
Fakat görüntü o kadar bulanıktı ki çoğu şey seçilmiyordu bile fatih'e dönerek " bu görüntüleri ne kadar netlestirebilirsin fatih" diye sordum
" Tam olarak ne kadar netleştirebilirim bilmiyorum ama elimden geleni yaparım komiserim" dedi " fatih elinden geleni değil elinden gelenin en iyisini yap "dedim
" tamam komiserim" dedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ölüm senfonisi
Mystery / Thriller"Ailelerimizi seçemeyiz,kaderimizin de önüne geçemeyiz"dedi genç kız genç çocuğun yüzündeki ifade ile "belkide seni sevmek bir hataydı Açelya keşke karşıma hiç çıkmasaydın"dedi oğlan ve depoda yankılanan tek ses silahtan çıkan kurşun sesiydi. bir,i...