WattpadFanficsTR Türk Dizisi Dünyası okuma listesinde!
İki eliyle kulaklarını kapatmış, "Susun artık." diyordu. Odasında tek başınaydı, konuşan kimse yoktu. Hep bir konuşanı olsun istiyordu fakat içindeki ses bu çağrıya "Ne dilediğine dikkat et," de...
"Asıl sorun büyümek değil ki, büyürken unuttuklarımız."
~Küçük Prens~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ferit ile arabaya binmiş yalıya dönüyorduk. Spor salonundan apar topar çıkarılınca bizi bir gülme tutmuştu. Kapının önünde kahkahalar atmıştık. Sonra da arabaya binmiştik, sessiz sessiz gidiyorduk.
"O lavuğun ağzını burnunu kıramadım ya, hala üzülüyorum." dedi gülerek. Gözlerimi devirdim.
"Kırdın kıracağın kadar. Ağzından, burnundan kan geliyordu daha ne!" dedim.
"Erkek erkeğe dövüşecekti o herif. Sana laf atmayacaktı." dedi. Gözlerimi dışarıdan çekip Ferit'e çevirdim. Gülmeye başladım.
"Sen beni mi düşünüyorsun bakıyım, hı?" dedim biraz yaklaşarak. Ferit, yan gözle bana bir bakış attı. Gülümsemesi yüzünden silinmemişti.
"Dikkatimi dağıtıyorsun güzelim, kaza yapmak istemeyiz." dedi. Gülerek geri çekildim.
"Cool erkek," dedim nefes vererek. O da gülmeye devam ediyordu. Arada bakışları bana kayıyor sonra yola geri dönüyordu.
"Şu spor kıyafetlerini bir daha giyme." dedi. Kaşlarımı kaldırıp yüzüne baktım.
"Sebep?" dedim sorarcasına.
"Çok sık, hatlarını belli etmiş." dedi. Ferit'in yüzüne 'ciddi misin' bakışı atmıştım ama o gayet ciddiydi.
"Tamam." dedim. Ferit karşı çıkmadığım için şaşırmıştı.
"Bak sen," dedi gülerek. Bana kısa bir bakış attıktan sonra arabayı eve çevirdi. Kapı görevlisi Mustafa Bey kapıyı açınca içeri sürdü arabayı. Biz arabadan indik, Mustafa da arkamızdan arabayı alıp park etmeye götürmüştü. Ferit ile eve girdik. Evde ölüm sessizliği hakimdi. Ferit'le kısa bir bakışma yaşadık ama üstelemeden odaya girdik. İfakat Hanım'ın odasının önünden geçerken vücudum gerilse de çabuk atlatmıştım. Alışmam gerekiyordu. Ve bugün akşam, belki de bu evde kıyametler kopacaktı.
Odaya girdik. Önden ben arkadan Ferit girmişti. Üstümü çıkarmayı ve duş almayı düşünüyordum. Ferit kapıyı kapatır kapatmaz, sık bağladığım at kuyruğumdan acıtmadan kendine çekmişti. Ben ne olduğunu anlamadan sırtım göğsüne çarpmıştı. Ferit kolunu karnıma sarıp beni kendine daha fazla bastırmıştı.
"Ferit ne yapıyorsun?" dedim. Onun teması kalbimin hızlanmasına yol açmıştı. Heyecanlanmıştım.
"Bugün uslu bir kız olman hoşuma gitti." dedi boynumu öperken. İçim gıdıklanıyordu Ferit'in öpücükleri ile.
