Çok az vaktim kaldı, anlamıyor musunuz? Artık cesur olmam gerekiyor. Hiç olmazsa düşüncelerimi yaşamalıyım...
Ferit Korhan
Hayatta kabul ettiklerimiz değerlerimiz olur, kabul edemediklerimiz kayıplarımız olurdu. Ferit için en acı olanı, asla kabul edemeyeceği kayıpları ona en büyük acı olacaktı.
Ferit yavaşça kahvesini yanındaki sehpaya koydu. Boğazını temizledi. Elini alnına götürdü. Düşünüyor gibi duruyordu. Sertçe yutkundum. Kaşlarımı çattım. Bakışları yengesi ile babasının arasında gidip geliyordu. Ferit'in kafasını karıştırıp onu durdurmak istedim. Ama artık çok geçti.
"Sen ne aşağılık bir adamsın lan!" diyerek hızla olduğu yerden kalkıp babasına yumruk atmıştı. Gülgün annem ve Asuman'ın çığlığı salonu doldururken İfakat Hanım hemen koltuktan ayağa kalkmış korku ile izliyordu. İfakat Hanım korkmuştu.
"Ferit!" diye bağırarak ona yaklaştım. Kolundan tutmak istedim ama hiçbir şeyi görmüyor gibiydi.
"Ferit abicim ne yapıyorsun sen!" diyerek atıldı Fuat abim. Ama çok geçti. Ferit, delirmiş hali ile babasına çok kez yumruk atmıştı. Orhan babam kendini korumaya çalışıyordu. Sonra Ferit'e yumruk geçirmişti. Ferit geriye sendeledi.
"Ne yapıyorsun lan sen! Kendine gel?" diye gürledi Orhan babam. Ferit, dudağındaki kanı sildi. Orhan babamın yüzüne iğrenerek baktı. Yüzünü buruşturdu.
"Senin kadar aşağılık bir adam daha tanımadım ömrümde." dedi iğrenerek.
"Ne saçmalıyorsun Ferit!" dedi Orhan babam. İfakat Hanım anlamıştı. Geri geri yürüdü. "Kendine gel, deden duyacak şimdi!" dedi. Ama Ferit omuzlarından ittirdi onu.
"Konuşma hakkın yok senin! İğrençsin iğrenç!" diyerek bağırdı Ferit. Fuat abim, Ferit'i sarsmaya başladı.
"Kendine gel Ferit!" dedi Fuat abim ama Ferit onu hızla ittirdi.
"Ben kendimdeyim lan! Kendimdeyim ben! Sen babama bak! Babamın nasıl bir aşağılık herif olduğunu hepinize göstericem!" dedi bağırarak. Korku ile olan biteni izliyordum. Gülgün annem ve Asuman olaya karışmıyordu bile. "Nasıl yaparsın lan bunu! Ben senin evladınım evladın!" dedi. Kendi etrafında hızla döndü. Delirmiş gibiydi. Orhan babam dudağında ki kanı silerek izliyordu Ferit'i.
"Ne yapmışım lan ben sana!" dedi Orhan babam. "Kendi kendine senaryo yazma Ferit!" diye bağırdı. Sesleri salondan dolup taşıyordu.
"Beni merdivenlerden ittiniz! Yengem ile ikiniz beni ittiniz!" diye bağırdı boğazı yırtılana kadar. Gözlerimi kapattım. Hemen bitmesini istedim bu günün. "Kendi öz evladına yaptıkların boyunu aştı Orhan Korhan! Artık yaptıklarının hesabını vereceksin!" diye bağırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letavitsa | Yalı Çapkını
FanficWattpadFanficsTR Türk Dizisi Dünyası okuma listesinde! İki eliyle kulaklarını kapatmış, "Susun artık." diyordu. Odasında tek başınaydı, konuşan kimse yoktu. Hep bir konuşanı olsun istiyordu fakat içindeki ses bu çağrıya "Ne dilediğine dikkat et," de...