Sabahtı her zamanki gibi.. uyandığımda mutfaktan çatal bıçak sesi, bir de tuhaf bir müzik geliyordu. Aldırmadan sağ tarafımdan kalktım. Yüzümü yıkamam için lavaboya yöneldim. Babam:
- Babaya Günaydın yok mu?
-var var yeni kalktım kendime geleyim yanınıza geleceğim merak etme.. yüzümü yıkadım. Biraz üzgün biraz halsiz gibiydim. Anlayacağınız pek halim yoktu. Neyse ki balkona çıktığımda biraz ferahladım. Annem her zamanki gibi güzel bir kahvaltı hazırlamıştı. Masaya geçtim. Babama bakarak "Günaydın" dedim. Gülümsedi. Daha sonra hızla kahvaltımı ettim. Tam Bala ekmeğimi banarken zil çaldı. Yine kapıyı açması gereken bendim tabiki. Anneme rica etsemde "kalk aç ben mi açayım bu yaşta," dedi. Yine üzgün ve bitkin bir şekilde kapıya gittim. Suratımdaki soluk ifadeyle kapıyı açtım. Bir de ne kim gelsin?..
