İlk kötülük

18 4 3
                                    

Öncelikle yazım kurallarina karşı bir yorum istemiyorum çünkü yapamıyorum anlayış istiyorum

Yaşı hala küçük olmasına rağmen hep mutlu olmak isterdi evin en küçüğü hep en çok sevilir lafına inanmış en çok o sevilir sanmıştı

İlk okulda da öncesinde de ablası olmasa kendisinin bir köşede öleceğine emindi Güneş

Ablası dört kardeşin sorumluluğu arasında en çok Güneş için çabalar en ufak parası dahi olsa gizlice ona birşeyler yedirirdi aşırı zayıf bir çocuktu kucağında yatırır hep bir anne gibi severdi

Annesi daha hiç sarılıp opmemisken ablası ona dayanamazdi sonra daha Güneş 10 yaşında iken evlendi ablası biri en büyük çocuk diğeri en küçük çocuk 6 kardeş biri 6 aylıkken vefat edince 5 kardeş kalmışlardı

Ablası evlendikten sonra yalnızca üç sokak yukarıda eve gelin gittiği çok mutlu olmuştu içten içe çünkü istediği zaman gorebilirdi

En ufak istekleri dahi görmezden gelinirdi kendinden üç yaş küçük olmasına rağmen kuzeninin eskilerini giyerdi bir gün halalari yaz tatilinde gelmişlerdi yine Güneş'in  doğum gününe bir kaç gün kalmıştı arkadaşları nasıl kutlar bir sürü hediye alırdı ailesinden bilirdi üzülürdü ağlayarak oda bir kutlama istedi ilk ve son kutlaması olmuştu bir daha da kimse hatirlamadi doğum gününü büyüse bile o anları asla unutmadı unutamadı en mutlu olduğu gündü çünkü nasıl unutur insan

Zaman geçti güneş biraz daha büyüdü oturdukları evden taşınıp çarşıda bir ev aldılar artık orta okula gidiyordu

Hep masum düşünceler ile haraket eden güneş hiç kötülük yok gibi düşünürdü o zamana kadar hep ailesinin hala kendini sevdiğini sanardi

Spor öğretmeni futbola olan yeteneğini fark edince okul grubuna aldı hatta maçları televizyonda bile yayınlanıyordu güneş öyle mutluydu ki sürekli çalışır daha iyi olmaya çalışırdı

Bir gün yine maç yaptılar ve şehir içinde okulu birinci yaptılar öyle mutlulardi ki trafiğin ortasında servisi durdurup yüksek ses müzik eşliğinde tabi ozamanlar kolbastı meşhur olduğu için trafiğin ortasında yaklaşık 15 dk oynayıp kutladılar okula dönerken serviste hala sevinç çığlıkları kopuyordu hiç olmadığı kadar mutlu kısıtlanmamış özgür hissediyordu

Gökyüzü Altında ki Acılar Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin