EVRENDEN ÖTE (1) -KÖRLEŞMİŞ RUHLAR ve EBEDİ İNSANLAR.

5.BÖLÜM- GÖĞÜS KAFESİNDE KAPANAN YARA.

bölümü okumadan önce oy verir misiniz zart zurt işte devamını biliyorsunuz canolarim<333

**

Bölüm Şarkısı;

Klergy- The Beginning of the End.

( Koyu Antoloji.) Teoman- Renkli Rüyalar Oteli.

**

5. BÖLÜM- GÖĞÜS KAFESİNDE KAPANAN YARA.

Bir sene önce.

2006 Ağustos Ayı, Scarlett Köyü

Tahtın Varisi Seçim'i günü.

Yazarın Gözünden.

BUGÜN büyük gündü.

Owen'ın, annesi Sibeth'den sonra tahtın varisi olması için ilk ve son şansıydı. Ve bunun uğruna son savaşı.

Yıllar önce Haniwa kasabadan ayrıldı ve kendisine halk oluşturdu. Ablası tahta geçtiği için bunu yaptı. O kasabadan, çocukluğundan, ailesi olan ablasından ve yeğeninden ayrıldı. Hem de gözünü kırpmadan. Sırf ablası tahtın varisi oldu diye. Bir taht için ablasından vazgeçti.

Owen'ın en büyük korkusu buydu işte. Kötü taraf olmak. Birine zarar vermek. Haniwa gibi olmak. Teyzesi gibi olmak. Bir taht için birilerini veya kendini feda etmek.

Adrian'a bunu yapmak istemiyordu ama düşünceleri buna kendisini mecbur bırakıyordu. Elinde olsa diğer yolu seçerdi ancak diğer yol onu seçmezdi. Çünkü bunu yapmalıydı.

Yapmalıydı ki tahta geçebileydi.

Çünkü basit bir kural vardı. Tahtın varisi olmak için sadık olmalısın, bir krallığın olmalı ve güçlerini yönetebilmelisin. Owen, beyaz -altın sarısı ile harmanlanmış- odasının aynasında kendisine bakıyordu. Ahşaptan yapma, en özelinden bilekliğini taktı. Ellerini havaya doğru kaldırdı ve bileklerine baktı. Güzel durmuştu bileklik. Tebessüm etti.

Sonra aynadan kendisine baktı. Sarı, omuzlarına kadar uzanan dalgaları saçlarına dokundu usulca. Sonra parmakları, siyah pelerinini omuzlarından birleştiren iğnelerine değdi. Biraz daha aşağı indirdi parmaklarını ve beyaz-siyah düğmeli gömleğini, siyah -paçaları katlanmış- pantolonunun içine soktu. Hemen ardından zeminde duran siyah deri ayakkabılarını ayağına geçirdi ve aynadan kendisine baktı.

Düşünmek istemiyordu. Adrian'a bunu yapmak istemiyordu. Bazen çaresiz kalırdınız, karanlığın içindeki ışığı arardınız ancak sokak lambası çoktan sönmüş olurdu. Ve yanmasını beklerdiniz tekrar.

Odasından yavaşça çıktı. Ayakkabıları zeminde çıtırtı oluşturdu. Etrafına bakındı. Bu katta gardiyanlar haricinde kimse bulunmazdı çünkü bu kat üçüncü kattı ve burada yalnızca rütbeliler olurdu. Varisler ve lordlar.