2 ayın bitmesine son 10 gün kalmıştı Chanın hala bir umudu vardı ama yüzü bem-beyaz hale gelmişti Jeongin zorlasada birşey yemesi zorlaşmıştı o artık Seungminin yüzünü,kokusunu unutmuştu.....
2 aydan son 8 gün
Jeongin Changbinden hoşlanmaya başlamıştı bunu abisi Chana anlatmıştı Chan onun için mutluydu amma kendisi için mutsuz artık Jeongin zorlayarak olsa bile yemek yedire bilmişti Jeongin bunun için çok mutluydu....2 ayın son 5 günü
Jeongin Hisslerini Changbine anlatmıştı Changbin ona çıkma teklifi etmekle sevgili olmuşlardı...Chan artık 5 gün kaldı diye umudu kalmamıştı ve kendini düzeltip onu unutacaktı kendine söz vermişti...
Changbin kahvaltıyı hazırlayıb yatağında uyuyan sevgilisine yemek yapmıştı Jeonginin baş ucuna gelip masanın üzerine yemeği bırakmıştı ve Jeongini öpüyorduki odaya Chan girdi
Chan: Abim be- NE YAPIYORSUNUZ BURDA?! *Chanın önceden haberi yoktu sevgili olduklarına*Changbin ve Jeongin Chanı sinirli gördü ve sakinleştirmeye çalıştı
Changbin: Chan ben kardeşinle sevgiliyim Jeonginin sana demediğinden haberim yoktu
Jeongin: Özür dilerim benim suçum
Jeongin kendini o kadar tatlı yapmıştı ki Chanın siniri geçmişti artık
Jeongin: Abi bir şey diyecektin her halde
Chan: Seungmin artık geleceğini düşünmüyorum Changbin son kez onu ararmısın?
Changbin onayladı ve Seungmini aradı ama telefonu kapalıydı Chan umudu kesdi artık....
2 ayın son 3 günü
Chan artık gelmeyeceğinden emindi bu yüzden kendi hayatına bakmaya başlamıştı yeni bir işe girmişti ve kaderi neyse oydu kendine sevgili yapmak planında değildi yinede onun gelmesine biraz umudu vardı....2 ayın bittiğinde
Seungmin işini hall ede bilmişti ve Chana dediği evine gitti
Seung: Sevgilim,Ben geldim nerdesin?Seungmin evin her tarafını aradı ama bulamamıştı çok garibti kıyafetı bile yoktu Başına birşey gelmesinden korkuyordu ve hemen bir telefon alıp sim kart(yeni numara)takmıştı. Sevgilisinin eski numarasını açan yaşlı kadındı Seungmin bundan korkmuştu
Kadın: Alo, Buyrun?
Seung: Hanımefendi Chan isimli birisi varmı yanınızda?
Kadın: Chanda kim öyle?
Seung: Özür dilerim hanımefendi rahatsız ettimSeungmin konuşmadan sonra gözünden yaş gelmişti Sevgilisinin yanında olmadığı için kendinden nefret etmeye başlamıştı Sonra abisini aramıştı ama meşguldeydi telefon Seungmin delirecek hale gelmişti yere oturup ağlamaya başlamıştı.....
Changbin evde değildi Jeonginle gezintideydi numara kaydedilmemiş olduğu için aramayı meşgul etmişti...
Chan ise Changbinin evinde şirkete gitmeyip Seungmini bekledi belki kendi evindedir diye kendi arabasına binip oraya yöneldi kapı açıktı Chan Ağlama seslerini duyduğunda hemen içeri geçti bi çocuk oturup yere ağlıyordu Chan ilkte tanımamıştı ama sesini duyunca bunun Seungmin olduğunu bildi
Chan: Seungmin?
Seungmin kafasını ses gelen tarafa yöneltti ve Chanın olduğunu farketti hemen ayağa kalkıp ona sıkıca sarıldı
Chan ilkte sarılmak istemedi ama kokusu onu etkilediği için oda Seungmine sarılmıştı
Seungmin dahada ağlamaya başlayınca Chan ne edeceğini bilememişti
Chan: Shhs.... Bak ben buradayım
Seung: Çok korktum seni kaybederim diye
Chan: Gelmeseydim kaybetmiştin bile
Seung: Ha?
Chan ona kızgındı ama ağladığını gördüğünde yumuşamıştı
Chan: Neden gittin?
Seung: Üzgünüm ama işlerim vardı bunu sonra anlayacaksın
Chan: Ne işleri bana anlatsaydın iyi karşılardım?!
Seung: Sadece şuan değil zamanla anlarsın Sevgilim lütfen kızgın olma
Chan: Sana zaten kızgınım demesen daha da sinirleniceğim!
Seung: Özür dilerim.... zamanla anlarsın
Chan demiyeceğini anlamıştı artık zamana bırakacaktı.....
_______________________
yeni bölümü nasıl buldunuz?
oy verir misiniz??
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Red Lights/Chanmin
FanfictionÜvey babasının hatasını düzeltmeye çalışan Seungmin Chanı tanır.....