TRADING INNOCENCE ✔️

Chapter Six

Ngayon ang unang araw ni Riley sa trabaho. Sabay kaming papasok ngayon at iha-hatid ko siya sa opisina ni Cameron dahil on the way naman yon. Habang nagu-umagahan ay hindi ko maiwasan na tignan si Riley. She's wearing a super sexy white blouse tucked in a formal skirt and a white stilettos. Kulot din ang mahabang buhok niya at may light make-up siya. She looks like an angel with a dirty mouth.

"Matigas na ba?" Aniya.

"Huh?"

"Kanina ka pa kasi titig na titig, doc." Saad niya habang ine-emphasize ang titi sa titig. Napa-ubo naman ako nang marealize ang sinasabi niya.

"I'm not!" I defesively said. Tumawa naman to bago pinagpatuloy ang pagkain.

"You can tell it to me Mico. I can help you with your release."

"Stop! J-Just finish your food! Iha-hatid na kita and can you change your clothes? Opisina ang pupuntahan mo hindi bar."

"Bakit? Wala namang masama sa suot ko." Aniya at pinadausdos ang kamay sa dibdib niya. Pinanlakihan ko naman to ng mata.

"Wear some blazer or a shoal!"

"Eh, wala ko nun. Ayos na yan! Don't worry kahit madaming lalake ang lumapit sakin doon, ikaw lang ang pinaka-pogi para sakin." Ngumisi ito. I sighed in defeat and shook my head.

Nang matapos kumain ay dumiretso na kami sa parking lot. Nag-maneho ako papunta sa Montenegro Shipping Lines para i-hatid si Riley. This company should've been take over by me but since I want to pursue my doctoral career, dad respected it and let my younger brother do all the business thing. Pero kahit papano naman ay may alam ako tungkol sa pagpapatakbo ng negosyo. After all our family is into business.

"Kinakabahan ako! First time kong magta-trabaho sa isang kompanya." Basag ni Riley sa katahimikan.

"Do your best Riley." Saad ko. Tumango naman siya bago ko pinarada ang sasakyan sa tapat ng MSL.

"Bye! Ingat ka sa pagda-drive." Aniya kaya ngumiti ako.

"Yeah, I will. Good luck on your first day." I answered. Bigla naman to lumapit sakin at humalik sa pisngi ko bago nagmamadaling bumaba ng kotse. Pinagmasdan ko na lang siyang pumasok sa loob ng kompanya tsaka ko tumuloy sa ospital.

Pagdating sa hospital ay mahaba na ang pila sa clinic ko. Kaya naman nagmamadali na kong pumasok sa loob para umpisahan ang monthly check up ng mga pasyente.

I have a lots of patients with different cases pero karamihan sa kanila ay puro hypertension ang kaso. Kapag tumatanda kasi ay mas mataas ang possibility na magkaron nito since humihina na ang isang tao. Madami nang sakit ang pumapasok sa humihinang immune system.

There are a lots of rare cases too and every time I tell them that there's a possibility that they can't be cure, I also felt sad. I'm just a doctor and even if I badly want to cure them, I can't. There is a limit in my career and I can't make a miracle.

Lunch break nang magkita kami ni Rex sa parking lot. Naninigarilyo ito habang may katext at nang makita niya ko ay ngumisi siya sakin.

"Hey, hey! How's the life with a hoe?" He grinned.

"Don't call her hoe." Agad kong sagot na kinagulat niya.

"Fuck. Ano to Mico? Ano to?!"

"Huh? Anong sinasabi mo?" Nagtatakang tanong ko. Tinapon niya muna ang sigarilyo niya bago hinawakan ang balikat ko.

"You cared for a woman for the first time! Jesus Christ!"

"What?"

"You never cared for a woman before, man. Pero ngayon...ngayong tinawag ko si Riley na hoe eh sinita mo ko! May himala!"