When You Ran Away (When Series #4)

Twenty- Two

Chapter 22.

Easy.

"Leria, are you busy with your restaurant?" tanong bigla ni Ate Leishia ilang araw matapos akong umuwi galing sa Happy Stay Sea. She visited me in my house.

"Hindi naman, Ate. Pinasa ko muna kay Khairo ang trabaho ko," sagot ko.

She nodded. "That's nice. Uh... If you have time tomorrow night, can you look after the club? May pupuntahan lang ako,"

"Sure. I will." walang pag-aalangang sagot ko at nginitian naman ako ni Ate.

It's still making me wonder kung saan siya pumupunta sa mga panahon na ako ang nagbabantay ng club. Maybe it is really important? Nagmamadali kasi siya at mukhang nag-aalala. Hindi ko na natanong kung bakit.

While in the middle of thinking what I can do before going to the club, tumawag si Gabriel. Mabilis kong sinagot ang tawag.

"Hey. How are you?" nag-unahan agad sa pagtibok ang puso ko nang marinig ang boses niya.

"Ayos lang naman. Pupunta ako ng club, naatasan na namang magbantay ni Ate." ngiting sagot ko. "Kumain ka na? And how are you by the way? Tatlong araw tayong hindi nagkita."

Marahan siyang natawa sa kabilang linya. "Don't miss me that much... baka iwan ko agad ang trabaho ko dito," ramdam kong nakangisi siya.

Nanlaki ang mata ko. "Huwag ka ngang magbiro ng ganiyan! Importante ang trabaho mo,"

"Hmmm... I know but if you need me, I won't hesitate to come for you." my cheeks burned immediately and couldn't speak anymore. "Still there, baby?" naipatay ko agad ang tawag dahil hindi na ako makahinga.

I can feel butterflies in my stomach and it tickles me...

Napabuntong-hininga ako. Hindi na ako nagulat nang tawagan niya ulit ako. He's laughing. Napairap ako at binaba na lamang ang tawag ulit at hindi na pinansin. As usual, I wore a high-waist jeans while pairing it with a sleeveless black top.

Pagpasok ko sa club ay hindi na ako nagulat sa ingay at sa dami ng tao. It's Thursday and every Thursday ay may discount lahat ng drinks. Bagong strategy iyon ni Ate at napaka-effective.

"Leria?" napadaan ako sa isang table nang may tumawag sa pangalan ko.

I smiled widely when I saw a familiar face. Classmate namin ni Khairo noon! She stood up and approached me. "Hi! Kamusta ka na? Oh my gosh! Lalo ka yatang gumanda ngayon." puri niya.

"Thank you..." luminga ako sa paligid. "Are you with someone right now?" tanong ko at ngumiti siya.

"I'm with my cousin-- speaking of the devil!" she said and pointed at someone.

Napalingon ako at bumungad sa akin ang isang matangkad na lalaki na may hawak na beer. His brow rose a bit and almost roll his eyes. Guni-guni ko lang yata iyon dahil saglit siyang ngumiti.

"Clifton! Meet my classmate in college, Leria Valentina. The youngest heiress of Montoya," pakilala ni Maureen sa akin.

I smiled at Clifton. "Nice to meet you, Clifton." ako ang naglahad ng kamay.

He reached for his hand and shake it with mine. "Nice to meet you. Kapatid mo ang may-ari dito?" he asked politely and I nodded. "Wow. Marami na akong narinig sa pamilya ninyo. How does it feel to be the youngest?"