My Doll like Guardian

Chapter 1: Guardian

- River Ehren Cruzveda's POV -

"Yeah. I'm Yuwi, Your Guardian." sabi ng mukhang manika na Yuwi daw ang pangalan sa akin.

"Guardian?" patanong na sabi ko tsaka lumingon kay mama na nakangiti pa sa akin.

"You heared it right, son. She will be your guardian. Total ayaw mo ng may mga nakabuntot sa iyong men in purple ko. Yuwi will be with you then." sabi ni mama na ikinakunot ng noo ko. Sino ba namang matinong lalake ang gugustuhin na may mga nakabuntot sa kanyang body guard na naka purple o kung ano mang shade ng violet ang uniform. My mom loves that color at nagwawala siya kapag sinasabi kong pareparehas lang ang violet, purple at magenta which is true. Hindi ko lang maintindihan sa mga babae kung bakit kailangan pang alamin ang pinagkaiba ng mga kulay na iyon na sa paningin ko ay iisa.

"Pshhh... Body guard... guardian... Those are just the same, ma. Pinaganda mo lang yung tawag." nangigigil na sabi ko na ikinanguso naman ni mama. Minsan iniisip ko kung sino ang mas matanda samin aming dalawa eh.

"At least, isa lang si Yuwi o baka naman mas gusto mo yung mga men in Purple ko nalang ang magbantay sayo ulit. Ok lang naman sa akin." sabi ni mama na binigyan nga ako ng pagpipilian pero hindi naman kapilipili.

"Ma, I'm 18 already. I can manage my self. Infact, your the one who trained me, right? " sabi ko naman. Well, may dahilan naman kung bakit ako pinapabantayan ni Mama and I understand that pero syempre I still have my ego. I understand her reasons, una na dun ang yaman. Ako lang naman ang kaisa-isang tagapagmana ng pinakamalaking Coorporation dito sa Asia. Kami ang major manufacturers ng gamot, healthy drinks at kung ano ano pang tungkol sa health na produkto. My late father is a doctor and a scientist. Sabi nila my father invented the greatest invention ever which is hindi ko alam. How would I know? He past away before he could say it. I know its hard for my mom, mahirap nga siguro dahil takot siyang pati ako na natitira sa akin ay mawala pa but still, still...

"Yes Son, I undertand, but I want to be sure. You're the only one left to me. " sabi ni mama na nangogonsensya na naman sa mga tingin niya. I should avoid those looks.

"Fine. Tsss." sabi ko na lang dahil wala naman na akong magagawa. Tumayo naman si mama tsaka ako sinungaban ng yakap.

"Yipeee... I love you Son!" sabi ni mama. Oh yeah, My Mom's crazy but she's still the best. I guess?

Lumingon naman ako kay Yuwi na nakatayo pa din sa loob ng kahon. Tahimik lang siyang nakatinggin sa amin ni Mama.

"Wala ka bang planong umalis diyan?" tanong ko sa kanya. Tinignan naman niya ako tsaka umalis sa loob ng box.

"I'm River." pakilala ko sa kanya.

"Yuwi." sagot naman niya. Her voice is soft ang cute. She doesn't sound like a monotone doll or a programmable robot but she talk plainly.

"Sigurado kang tao ka?" tanong ko na naman sa kanya na ikinatawa ni Mama at ikinatitig lang niya. Don't blame me people, naniniguro lang ako pero nagulat ako nang kunin niya yung espada niya na nakasabit sa may likuran niya tsaka tinutok sa may pulsuhan niya.

"Hey, What are you doing? " natatarantang tanong ko bago pa niya laslasan yung kamay niya.

"Proving that I'm a human." seryosong sagot naman niya niya.

"What the heck? Oo na, tao kana. Ibaba mo na nga yan!" Sabi ko na agad naman niyang sinunod. Binalik niya yung espada niya sa may likudan niya kaya nakahinga ako ng maluwag. Nasa kalagitnaan pa ko ng pagpapakalma sa sistema ko nang marinig ko ang tawa ni mama.

"You should see your face Son. Priceless!" pang-aasar ni mama.

"Yeah. My Face is indeed priceless, ma. I'm perfectly handsome." sabi ko. Priceless talaga. Gwapo ako eh.

"Yabang. Anyway, Samahan mo na si Yuwi sa kwarto niyo." sabi naman ni mama na ikinagulat ko.

"Kwarto NAMIN?" tanong ko. Ilang beses ba akong gugulatin ng sarili kong nanay?

"Oo. You will share your room with her. Pinapaayos ko pa kasi sa interior designer natin yung kwarto niya." sagot naman ni mama na parang normal lang yung sinabi niya. F*ck.

"Bakit hindi sa kwarto niyo?" tanong ko naman. I think my idea is much sensible?

"She hates purple, Son. Tsaka wala namang malisya yun. Di ba Yuwi?" tanong pa ni mama. Tumango lang naman si Yuwi na parang wala lang din yung sinabi ni mama.

"Ma, I'm still a Man." sabi ko. I mean it. Can't we boys have privacy too? She's a girl I'm not related too who's just on the same age bracket as me. Imagine the torture on my part?

"Oh tapos? Hindi naman tatalab yung charms mo kay Yuwi and you can't rape her. I'm telling you son, he might kill you so calm your pet down there. " sabi ni Mama na ngingisi-ngisi.

Everyone can't resist my charms! Baka nga siya pa ang mangrape sa akin.

"Tsss." yun na lang yung nasabi ko. Mahirap makipagtalo kay mama.
Living with a doll like girl who happen to be my guardian in my room. Wow, really, wow. Tinignan ko pa ulit si Yuwi na nakatingin lang sa amin ng seryoso bago ko inihilamos yung palad ko sa mukha ko.

Oh well, happy birthday to me.

Seriously!

.......
Edited.

Vote and comment please!