Ejder'in Ateşi

2-Karmaşa Başlıyor

"Herkezin bir karanlık tarafı vardır benim ise umudu kaybolan bir intikamcı tarafım var"

1 Hafta Sonra

Evet her zaman yaptığımız gibi döneceğimiz gün son olarak mezarlığa ölen aile üyelerini ziyarete gideriz mesela dedem, babannem, babamın halası onun kocası falan. Onları görmeye fatiha okumaya gideriz. Yani yarın için hazırlanmam gerekiyor.

"Moralim bozuk" ben Manisa da bize ait olan evde çalışma odamda oturuyordum ki arkamdan bu ses geldi tahmin ettiğiniz gibi bu Ayberk'e aitti. Arkamı döndüğümde üzgün gibi gözüküyordu.

"Noldu?"diye sorduğumda yanıma doğru yaklaştı ve cüzdanını gösterdi boştu "heee anladım paran yok çünkü kimse para vermedi bize" göz kırpıp elimin tersini gösterdim "Gel benim elimi öp sana para vereyim :D"

"Ha ha ha çok komik."diyip suratını astı ardından önümdeki projelere baktı "belki senin gibi bir mimar değilim ama bir polisim sonuçta "gururlana gururlana söyledi.

Ayağa kalkıp yanına yaklaştım ve yanağını sıktım "Tamam ablam tamam trip atma" kafasını çekti elim havada kaldığında ikimiz de havada kalan elime baktık ardından kahkaha atmaya başladık.

"Hala para vermeyi düşünüyormusun?" Kafamı aşağı yukarı salladım "Bana bi iki yüz versene lazım" ilerledim ve kapının arkasındaki askılıkta bulunan motorcu ceketimin cebinden cüzdanımı çıkarttım.

"Al bakim, borç değil ha bayram dayız tabi bayram üç gündü ama neyse senin olsun." Elimdeki üç yüze baktı ardından ona göz kırptım ve parayı ona uzattım. Elimden aldı ve gülümse di ardından kötü bir şey mi yaptım diye düşünudüm ama o istemişti parayı bende verdim.

"Saol" öyle bir içtenlikle baktı ki neredeyse kendimi iyilik meleği gibi hisettim. Gerçektende baba tarafından anlaşabildiğim tek o ve Barlas vardı. "Bu arada kafanı fazla yorma, sonra aptal aptal etrafa bakıyorsun he! Tamam mı?" Kaşlarını kaldırdığında ona şaşkın şaşkın baktım. "Hadi ama bize lazım olduğunu biliyorsun değilmi? Zaten ablan yani Melisa çok ciddi, onunla uğraşamıyoruz bari seninle uğraşalım."dedi. Bunu söyleyince üzüldüm çünkü ablam yani Melisa gerçekten de çok ciddi oluyor şaka yapıldığında. Ayrıca kendisi bi patron. Ona ne yapabilirim ki.

"Ay tamam tamam üzüldüm size biraz az bakarım bilgisayara" biraz önce ciddi ciddi konuşurken şimdi gülüyorduk. Kafamı omzuma düşürüp ona baktım. Ve masanın yanında duran boy aynasındaki bana "off" dediğimde yüzündeki gülücük silindi ve benimle birlikte boy aynasına baktı. "Ne kadar da hızlı büyüyoruz değil mi? En son neredeyse şu anki bacağım kadar bir şey dik yani" derin bir nefer verdim "Hayat öyle hızlı akıp geçiyor ki fark edemiyorsun."

"Hey siz ikiniz aşağıya gelin birlikte film izleyelim son günümüz zaten" arkamızdan konuşan ablam dı "hey siz nereye bakıyorsunuz aynada ne var" gözlerinde karmaşa ve korku vardı sanki karşısında biz değil de bir şizofren vardı. "Pekala gelmiyormusunuz ANNE! PINAR VE AYBERK CİPS VE COLA İSTEMİSTUŞ! SEN ONLARA KOLA KOYMA!"diye bağırdığında gözlerim büyüdü tam o sırada ablam ve Ayberk aşağıya koşuyordu.