(Asya)
"Baba saatim nerede? "
"Nereye koyduysan ordadır"
Klasik anne lafı olması gerekiyor ama yıllar önce aralıksız tetiklerle masum bi kadınun ölümü hiçte adil değil.
Ben Asya 18 yaşında sıradan bir genç kızım hayatım yat kalk yemek ye böyle devam ediyor, az önce saat arayışına girdim ama bulamadım.
Hemen üstümü giyinmek için dolabıma baktım üzerime beyaz kısa kollu altıma da siyah tayt giydim. Lisede makyaja pek kızmıyorlar pembe bir ruj ve parfüm sıkıp odamdan çıktım. Babama sarılmak için mutfağa gittim, mutfakta bulaşıkşarı yıkıyordu köpüklü ellerini yıkadım ve küçük bir çocukmuşum gibi kapıya kadar götürdü ve dikkatli ol dikkatli ol diye diye yarım saatim gitti. Okula doğru yola çıktım hızlı hızlı yürüyorum adımlarım hızlandı ve artık koşuyordum.
O kadar hızlı koşuyordum ki önümü sadece bulanık bi kaç renk görüyorum. Birşeyin bana doğru yaklaştığını gördüm fakat durmam için çok geç oldu. Sert birşey beni yere yapıştırdı gözlerimi açtığımda dalgalı uzun saçlarını kirpiklerine dolanmış bi çocuk gördüm. Korku dolu gözlerle bana bakıyordu bende korkarak aniden kalktım, kalkmamla beraber kafam ona çarptı. Yerde acı içinde kıvranıyordu"Ö-özür dilerim"
"İkimizde çok hızlı geliyorduk". Az önce ona kafa atmamı dikkate almadı.
" Adın ne "
"Asya senin"
"Bora, tanıştığıma memnun oldum"
"Bende"
Yol boyu beraberdik
"Aynı okuldayız"
Evet anlamında başımı salladım elimdeki kağıda baktı"ve aynı sınıftayız. "Ben kıpkırmızı olmuştum yanaklarım alev alev yanıyordu.
" Bu kadar utangaç olma arkadaş olabiliriz"
Eveleye geveleye
"Tamam" dedim.
Okula girdik ve "M" şubesini bulduk
Kendi kendime
"Bütün sıralar dolu" dedim.
Ama Bora kendi üzerine alınarak en arka sırayı işaret etti. Mecburen oraya doğru ilerledim ve can kenarına oturdum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
.
Mystery / ThrillerAsya ve Boranın hikayesi tiyatroda ki iki sıradan insanın sahnede öylece kalması ama sonradan akıllarına bi fikir gelir ve kendi hikayelerini anlatırlar...
