~~~~Thiereen audreah cantillias POV~~~~
"Mamang aalis na po ako" ani ko sabay kuha nang bag at papeles.
Gusto kung mag apply kahit part time job muna.
Para matustusan ko ang sarili ko at ang mamang ko.
Ako at si mama nalng ang natira dahil maagang nag pa alam si papang,dahil sa sakit na leukemia.
"Ohh anak bat ang tagal mo baka ma late ka sa appointment na enapplayan mo." Sabi ni mamang habang inayos ang suot kung may kwelyo na t-shirt.
"Salamat mang"i said sabay halik sa pisngi nya.
"Bye mamang,una na po ako" sabi ko kaya tumango sya.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Mga ilang minuto ang lumipas,ako na ang susunod na e interview.
Dalawa lng kasi kami ang nag aaply.
Kinakabahan mn pero "LABAN LNG" yan ang sabi ni mamang sakin pag kinakabahan ako.
Kaya nag kakaroon ako nang lakas para hindi kabahan.
"Next"sigaw nang nasa pintoan kaya pumasok na ako.
Nang naka pasok na ako naka talikod ang nasa harapan ko habang naka upo.
Kaya diko ma aninag ang pag mumukha nang mag iinterview sakin.
"Have a sit" sabi nang babaeng mag iinterview sakin.
Alam ko nmn yung sinabi nya kaya umupo na ako sa upuan.
Then she look at me tapos nag tanong.
"Do you know how to serve some coffee or something na hindi nahuhulog?" She ask.
Kala ko pa nmn mahirap ang itatanong.
"O-oo po" kanda utal kung turan kaya may pinaperma sya sakin sabay sabing.
"Bukas mga 2:00 pm nandito kana oky?,i know that your in study pa kaya...Your hired"...
~~~~~~~~~~~~
Hindi ma wawala ang ngiting naka pag pagaan nang loob ko.
Kasi first interview ko palng tanggap agad
apaka swerte ko...Wala parin ako sa wisto dahil sa nangyari kanina.
Habang nag lalakad ako patungo sa street namin may na bundol akung isang kahoy.
Wala nmng kahoy dito noon ah
Kaya tinignan ko ito.
Tao.....Oo....tao nga kala ko kahoy
"Bat kasi hindi tumitingin sa daan" he said,kala ko pa nmn mag sosorry sya
sinira nya mood ko tsss
"Hindi ka ba talaga mag sosorry ha?"i said nang naka tayu na ako.
Actually ako lng ang tumulong sa sarili ko,wala talaga syang awa kapikon.
"Tss,and why would I?" Pabaliktad nyang tanong kaya nasigawan ko sya tss bakit ba?!e sa wala syang modo wala pasyang awa.
" Kasalanan mo to no?!,ang abnormal nang height mo?!higante!!!"pasigaw kung turan sabay alis.
"And where are you going dwarf?"he ask kaya binigyan ko sya nang masamang tingin.
I saw him chuckle.
"Abnormal lng talaga yang height mo wag kang ano!!"sabi ko kaya pumunta sya sa gawi ko ako namn tung tumakbo.
"Wahhhhhh may kidnapper"sigaw ko kahit na walng tao.
Sa S**** street kasi ako dumaan kaya walang masyadong tao.
YOU ARE READING
LUNA (COMPLETE ✅)
RomanceLuna🌙 In the province of batangas there's a girl who live normally and peacefully but not until the day she meet the guy who live's in the city.......... The guy who never felt a love The guy who never felt sorry even though naka sakit na sya nang...