Günlüklerim (Gençlik ve Bekarlık)

19 Temmuz 1999

Dün kamp alanına geldik. Burası cennetten bir köşe sanki. İnanılmaz güzel, büyüleyici bir yer. Önümüz deniz, arkamız orman. Çadırı kurmamıza Serpil' in babası yardım etti. Gerçi çok kolay oldu.

Bizden başka koyun diğer ucunda bir çadır daha vardı. Serpil' in babası bizi tanıştırmak için götürdü. Çok tatlı bir çift idi. Balayı için burayı seçmişler. Karavanları da vardı. İstediğimiz zaman cep telefonlarımızı şarj edebileceğimizi söylediler. Çok sevindik.

Babası gidince neşe içinde eşyalarımızı çadıra yerleştirdik.

Önce birbirimize sarıldık ve uzun uzun öpüştük. Hasret giderdik... Birbirimizin yüzünü, boynunu belki yüzlerce kez hızlı hızlı öptük :-)

Akşama kadar eşyalarımızı düzenledik. Kendimize, çadırın yanında bir mutfak alanı oluşturduk. Çadırımızın 50 metre kadar gerisinde derme çatma bir tuvalet de var :-)

Akşam olunca cin tonik içerek sahilde oturduk. Yıldızları ve denizi seyrettik. Genelde fazla konuşmadık. Bir şişeye yakın cin içtik.

Gece yarısına doğru Serpil;

- Hadi çadırımıza gidelim. Seni çok özledim
- Gidelim canım, bende seni çok özledim.

Çadıra girdikten sonra 2 tane minik mum yakarak bir kavanozun içine koyduk. İçerisi harika gözüküyordu :-)

Gündüzden yaptığımız yatağımıza uzandık. Zaten ayakta duracak kadar yüksek bir çadır değil.

Hızla, sanki kavga eder gibi birbirimizi soyduk. Çırılçıplak kalınca neremiz denk gelirse gelsin birbirimizin vücudunu öpmeye başladık. Birbirimizle yarışır gibiydik. Birbirimizi ne kadar özlediğimizi ve birbirimize ne kadar alıştığımızı o zaman daha iyi anladım. Bu şekilde en yarım saat devam ettik. Artık yorulmuştuk. Hareketlerimiz yavaşladı. Doğrulup üzerimde ters döndü. Dudaklarımızı birbirimizin bacak arasına gömdük. İkimizde sanki dudak dudağa öpüşüyor gibi hareket ettiriyorduk dudaklarımızı, birbirimizin en mahrem yerleriyle öpüşüyorduk.

İkimizde o kadar dolmuşuz ki fazla dayanamadık. Haykırarak boşaldık.

Mumlarımızı söndürüp sarılıp uyuduk.