Sabah uyandım ama her zamanki gibi değil. Neşeliydim bolca. Kızlar gelecekti bize. Kahvaltı yapacaktık. Erken kalkmıştım ama keyifliydim . Güzel bir gün geçirdim.
Şimdi mi? Kızlar gideli sadece birkaç saat oldu. Onlar gidince de keyifliydim aslında. Ama şu an ne oldu bilmiyorum. Bir keyifli halime bir de şimdikine bakıyorum. Sadece birkaç dakika önce dans ediyordum. Ama şu an, gözümdeki yaşlarla mücadele ediyorum. Bana neler olduğuna dair hiçbir fikrim yok. Güzel bir gün geçirdim ve mutlu olmam gerekiyor, değil mi? Ama aksine, ben öyle bir duyguyla savaşıyorum ki anlam veremiyorum.
İçeride hüzün var. Sıkışmış kalmış bir yerlerde. Hiç ummadığın anda hatırlatıyor sana kendini. Canının neden yandığını bilmiyorsun ama, çok yanıyor biliyorsun. Hiçbir acını atmamalısın içine. Yarası kabuk bağlasa da kanıyor kendiliğinden. Dök içini. Hayat kısa be dostum. Kabuk bağlayan yaralarını kavlatmaya hiç lüzum yok.
*Kalbimin fısıldadıklarını yazıyorum dostlar. Bırakıyorum buraya. İhtiyacı olan alsın. Haydi selametle..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Buruşuk Sayfalar
Non-Fiction*Bu bir hikaye ya da şiir kitabı değildir . İnsan kendisini ne zaman tam olarak anlar? Ben kendimi yazmaya başlayınca tanıdım . Çünkü sadece yazarken dürüst oldum . Kalemi oynatan her zaman kalbim oldu . Ve bundan hiç pişman olmadım. Haydi başlayal...
