22.Bölüm

7.6K 438 94
                                    


İki elimide büyük masaya koymuş Canı izliyodum, bilgisayar'ı çok hızlı kullandığı için pek bişey anlamasamda bunu o anlamasım diye kaşlarımı çatmış anlıyomuş gibi ekrana bakıyodum

"Tamam hazır" dediğinde gözümü ekrandan ayırmadan "hmmm" gibi bi ses çıkardım, ardından Can konuşmaya devam etti

"Büyük ihtimalle bu videoyu kimin paylaştığını merak edip konuma gidicekler, kısa bi süren var o süre içinde onlarla istediğini konuşabilirsi o sürenin sonunda evi yakıcaz, zaten biz evi yakmaya başlar başlamaz hazırladığımız düzenek sayesinde arka kapı otamatikmen açılıcaktır" diye uzun bi konuşmadan sonra derin bi nefes alıp konuşmaya devam etti

"Ama dikkat etmelisin, sana yaklaşmalarıma izin verme yoksa masanın altındaki cesedi farkedebilirler" dediğinde hala inanamıyomuş gibiydi

Onun bu tavrına karşılık bende gülerek "Neden hala inanamıyomuş gibisin, altı üstü morgdan kimliği belli olmayan bi kadın ceset kaçırdık" dediğimde şokla bana bakıyordu

Tamam belki biraz garip olabilir ama napalım, essahtanmı yanalım şimdi

Arkamı dönüp kendimi koltuğa atıcakken gördüğüm şeyle durdum, uzun makarna vardı orta sephanın üstünde

Hızlıca tekrardan arkamı dönüp "Bu makarna kim?" diye sorduğumda gülerek arkasını dönüp "Bize yaptım Alya kimliğinle son bi yemek yemeyi istersin diye düşündüm" dediğinde gülerek mutfaktan 2 takan ve çatal aldım

"Çok iyi düşünmüşsün" diye yanıt verdiğimde kendimi L koltuğa atmıştım oysa getirdiğim tabaklara makarna katıyordu.

30 dk sonra

Makarnayı tam anlamıyla ayı gibi yemiştim, tam tabakları almak için hazırlanırken Can

"Sen koy ben yıkarım, bunun yerine sen videonun yaydı diye göstericeğimiz konuma git ve hazırlan cesedi önceden gönderdik zaten bu arada bu yaıcağın eylemden Sedat babanında haberi yok yani oda seni öldü olarak bilicek, paranı nasıl kazanıcaksın" dediğinde derin bi nefes bıraktım

Aslında bana 10 ömür boyunca yeticek param vardı sıkıntı çekmezdim ama tüm gün boyu evde oturmak hiç benlik değildi

"Bı iş bulur çalışırım zaten param var" dediğimde tek kaşını kaldırıp "Seni öldü olarak bilicekler nasıl etrafta dolaşıcaksın, üstüne üstlük şuan yaz tatilindesin ama okul vakti napıcaksın" diye sorduğunda bıkkınlıkla ofladım

"Kılık değiştirerek ama bence bu kadar edebiyat yeter" diyip koşarak kendimi siteden attım

Çocukta nasıl çene vardı ya kafa kalmıyodu adamda, aklıma gelen şeyle tekrardan bıkkınlıkla ofladım

Şimdi şurda arabam olsaydı ne olurdu ki ne güzel taksiden taksiye atlamazdım bi dakika ben kaçarkende taksiyle kaçamazdımki şimdi

Anlşıldı birde motor kiralama işi vardı

1 saat sonra

Bı tane motor kiralamış vede konağa varmıştım, ama güzel bi konaktı şimdi nasıl yakayım ben burayı

İçerdeki tüm pencerelerin açık olmasına rağmen heryerde hayla garip bı koku vardı

İçeriye vede kaçıcağım yerlere bakmıştım, giriş katta biyolojikleri karşılıcaktım

Girişte oturma odasında karşılaşıcaktık vede oraya en uzak yer mutfaktı bu yüzden ilk yangın mutfakta çıkıcaktı

O sırada kapı çalma sesini duydum

Gülümsedim

Demek gelmişlerdi

Hoş gelmişlerdi

Cebimden kapının otomotik anahtarını çıkararak açma tuşuna bastım

Gelen ayakkabı seslerinden anlayabiliyordum buraya doğru geldiklerini

"Kimse varmı" bunu diyen Cihan'dı

Tekrardan güldüm

Ahh yada gülmiyim bugün çok güldüm, sonra başıma bişey falan gelir

Hızlıca gülümsememi yüzümden silip ciddi bi ifade takındım

Duran ayakkabı seslerinden giriş kapısının önünde olduklarını anlayabiliyordum

Onlara arkamı dönüktüm, odanın bı duvarı boydan boya cam kaplıydı ve ben arka bahçedeki havuzdan tarafa bakıyodum

"Kimsen dön arkanı vede bize o videoyu nasıl bulduğunu açıkla" diye sert bi ses işittiğimde gülmemek için dudağımın kenarını ıssırdım

Yavaşça başımı onlardan tarafa doğru çevirdiğimde hepsi şokla bana bakıyordu

Hepsinin yüzünde tek tek gözümü gezdirdim. Tarık beyde burdaydı. Şeife hanımın ağlamaktan burnunun ucu kızarmıştı

Diğerlerininde ondan pek bi farkı olduğu söylenemezdi

Bunu görünce yüzümde bi sırıtma belirdi, "Galiba biraz üzgünsünüz" diye gülerek konuştuğumda Tarık Bey

"Kızım affet, yapmışlar bi hata ama cidden çok pişmanız, seninde bize ihanet ediceğini düşündük" diye konuştuğunda küçük bi kahkaha attım

Anlaşıldı boş vaatlerini sıralamaya gelmişlerdi süreye baktığımda son 1 dakika kaldığını farkettim

Yavaşça olduğum yerden kalktım. Hepsinin yüzüne tek tek baktım. Artık konuşma zamanıydı

"Umarım hep mutlu bi aile olursunuz, birbirinize güvenirsiniz vede diğerini dinlemeden kesin konuşmazsınız, belki bi aile bana iyi gelirdi ama demekki kısmette yokmuş, yapıcak bişey yok" ben sözümü bitirici bitirmez mutfaktan alevler çıkmaya baslamıştı

Hiç kimseye bakmadan arka kapıya doğru koşmaya başladım, motorum olduğu yerdeydi

Konağın olduğu yer zaten ormanlık ve ıssız bir alandı o sırada ormanda çok güçlü bir ses duyuldu

"KIZIM!!!" duyduğum sesle motoru kenara çekip konağı görebileceğim biyere oturdum

O sırada ormanda bir ses daha yankılandı

"KIZIM NOLUR ÇIK" diye, bi anne feryad ediyodu şuan. Ağlamamak için dudağımın kenarını ıssırdım ama nafile gözümden bi damla yaş çoktan akmıştı

Annemin feryatları bitmiyodu, bense yıllar sonra hiç umursamam gereken bişeye ağlıyodum

Ben annemi ağlatmıştım

Nasıl bi evlattım böyle

Ne gözümdeki yaşlar duruyordu nede annemin tüm ormanı inleten feryatları

Bu sıcak havaya rağmen bianda yağmur yağmaya başladı ama nafile konağın içindeki ceset çoktan tanınmıcak bi hale gelmişti büyük ihtimalle

________________________________

Bu bölümü

Bütün bölümlerde beni destekleyen melzk_

Bütün bölümlerimi her ne olursa olsun okuyan pisipisi_nisa

Yorumlarıyla beni mutlu eden Sonalalin7

Bölümlerimi heyecanla bekleyen
Beril_ilhan24
Cemre7582
ilknurGktrk
rky_klnszlg
jungkooklisa25

Vede kitabın 2. yazarı kalbegitmeyenyollar

Hepinize çok teşekkür ediyorum, iyiki varsınız canlarım...;)♥️🥰🥰

SAKAR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin