Ölümsüzlük İçkisi Nüş

Ben aslında biri değilim, sadece sözüm.

İnsanlar yürürken düşünmeli.
Ve sadece insanlar düşünmeli.
Robotlar yapmalı insanlar, düşünerek lakin,
Robotlar düşünmemeli.
Onlar yürümeli.

Yürüdü sözler çıktı düşüncelerden
Benlik kazandı cümleler süslendi ayna karşısında,
Kendini beğendirmek için paragraflara.
Ve üzüldü ben doğmadım ve üflenmedi ruhum diye.
Sonra o kadar da kötü olmadığını anladı.

İnsan dediklerindensen sen de,
Bi düşün ne gerek var içmeye?
Nüş derler adına ölümsüzlük içkisi
İksir değil sakın karıştırma!
Onu yapan görünmez cümleler gibi boş bir sayfada.
Yok sanmak için bile şüphe duymadığın,
Varlar var tam ortasında.

Oysa biz yanlış yapmışız .
Görünen kelimeleri kafaya çok takmışız.
Ne yani bilinmez cümleler de mi var?
Var evet hatta biri tam burda.
İki dudağının arasında süzüldü gırtlağına,
Ölümsüzlük içkisi yudum yudum
karışırken kanına,
Bir yudum şerefe, bir yudum yarınlara.

( Tam burada ara verdim yazmaya ve filler çiftleşirken onları ağaç tepesinden izleyen maymunların ne kadar korkmuş olabileceklerini düşündüm... Hadi devam)

Robotlar düşünmemeli
Benlik, duygu bilmemeli
Ama yoksa insanlar,
Robot mu oldular?
Hadi bir kadeh daha...

Ben kıymetlisiyimdir kendimin.
Yediğim içtiğim hep özeldir.
Ama madem ölümsüzüm kelimeler gibi,
Ben ölümsüzlük iksiri,
Sikeyim yarattığım cümleleri.
Tıpkı robotlar gibi.
Gacur gucur gacur gucur.

Şimdi teşekkürler ederler okuduklarına. Ama dön bir en başa ne dedim ben?
Asıl sır okunmamış görünmez yazılarda.
Ve ben yükselirken gökyüzüne,
Seçtim kolay olanı, yaşamayı.
Bunu herşey elimdeyken yaptım.
Hadi ben kaçtım...

(tam burada yani eserimi bitirdiğim anda sigara kutusu üzerinde yazan çocuklarınızı koruyun dumanınızı onlara solutmayin yazısını okudum ve hala bekar olduğum aklıma geldi. Bir an önce çocuk yapıp sigaramın dumanı ona solutmamalıyım)

''SON''