PARA EL AMOR DE MI VIDA

MAYO, 2023

Why it's easy for you to let me go? Sabagay paano hindi madadalian kung sa away nga natin, hinahayaan natin ang isa't isa matulog ng may sama ng loob. Laging pinapabukas ang pag-uusap, kaysa ayusin agad. Ang hirap kasi sa ganitong sitwasyon, labag sa kalooban kong bitawan ka kasi kinakailangan.

It is hard for me to get over you.. Gabi-gabi ako umiiyak, asking my worth. Am I not enough? Am I replaceable? Am I deserve this kind of situation? Am I the problem? Instead to fight and love me, bakit mas pinili mong sumuko rin? Bakit mas pinili mong tuparin ang mga pangarap mo ng ikaw lang? Asan na 'yung pangako natin sa isa't isa na tutuparin natin ng sabay ang mga pangarap at sabay tayo aangat?

Nung abril, update lang naman ang inaantay ko sa'yo pero bakit hindi mo mabigay? Oo, sabihin na nating busy ka sa constellation niyo pero hindi naman buong araw ay nakatuon kayo riyan, alam kong nagkakaroon din kayo ng pahinga. Walang internet? Pwede ka naman makahanap ng paraan ah. 'Wag mo sana isipin na kailangan magreply muna ako bago ka magupdate kasi love, gusto ko magkaroon ka ng kusa.. Mahirap ba 'yun?

Sumusuko na ako, pero sa isang bigay ng pendant sa'yo, pumayag ka na agad bumitaw. Gusto mong ayusin? Bakit hindi ko ramdam? Gusto ko rin naman ayusin kaso punong-puno talaga ako ng sama ng loob, maski paliwanag kung bakit hindi tayo nakapag-usap ng ilang araw hindi mo sinabi eh. Ang binungad mo lang sa akin farewell message mo, not the reason kung bakit ganun. Sa halip na mabawasan, dumag-dag pa ng sakit. Kahit suyo hindi mo magawa, bakit? Bakit kailangan sumuko? Andami kong gustong itanong pero wala akong lakas ng loob gawin 'yun. Iyon ang unang araw na umayaw ako, ang gusto ko lang naman manatili ka pa rin. Gusto ko maramdaman ulit 'yung pano mo ako suyuin..

Dinala mo 'ko sa sitwasyong kinakatakutan ko.. Aware kang ayoko sa ganito, pero dinala mo pa ako sa ganito. Araw-araw kitang iniiyakan, umaasang ika'y babalik pa. Sinubukan ko namang kalimutan ka nung pumayag ka na, pero ang hirap eh. Sa bawat subok ko, mas lalo pang nadudurog ang puso ko. Laging ako pa rin ang natatalo.. Sumabay pa 'yung problema ko sa buhay.

Love, i'm sorry.. Nagawa ko ulit 'yung kinaayawan mo. Sorry kasi ayoko na eh. Ayoko na manatili pa sa mundong kinamulatan ko.. Ikaw 'yung inaasahan kong malalapitan ko pero siguro nabigo talaga ako. Sinabi mong magsabi ako sa'yo pag kailangan ko ng tulong, pero hindi ko kaya. Kasi tumigil na tayo at ayoko na rin maabala ka.

Akalain mo 'yun balak ko maging psychologist, pero kinakailangan ko ng psychologist para lang magheal. Marami kong aayusin sa buhay ko pero hindi ko pa rin alam pano ito sisimulan.

Bawat achievement na natatagumpayan ko, alam mo bang kasama ka palagi? Hindi nga lang physically hehe. You're the reason kung bakit natatagumpayan ko ito, kasi inspiration kita eh. 'Yung sinabi mong sana makahanap ako ng lalaking mas better and deserve ko? Ikaw na 'yun love. Bakit pa ako maghahanap kung ikaw ang gusto at mahal ko? Well I know it's not your problem kung mukha na akong tanga na nag-iintay sa'yo, samantalang ikaw ay maaari ka ng makahanap ng iba.

Like what I said, you're the last man i'm willing to take a risk..

---