Anne with an E

4. Sezon 1. Bölüm

(Dikkat)
(Anne okunuşu En'dir. E harfi ile)

Büyük beyaz atla yeşilliklerin arasından mutlu ve huzurlu bir şekilde koşarak kırlarda dolaşıyordu. Okullar tatile girdiği için Anne, ailesini ziyarete gelmişti. Kızıl ve uzun saçları dalgalanıyordu göklerde. O kadar yorgun hayatının ardından kendini ilk defa bu kadar mutlu ve huzurlu hissediyordu Anne... Bunun sebebi, çektiklerinin karşılığını güzel bir şekilde almasıydı.

Anne
- Her yer o kadar güzelleşmiş ki. Kasaba gittikçe daha da güzelleşmiş sanki! O kadar heyecanlıyım ki bu heyecanımı nasıl atabilirim bilmiyorum...

Göl kenarında attan inip koşarak gölün kıyısında durdu... Derin bir nefes alıp verdi.

Anne
- Hayatımda eski sorunlarımın olmaması beni o kadar mutlu ediyor ki... Sonunda Gilbert'i de görebileceğim! Onunla bir süredir görüşemiyorduk. O çok uzakta bir yerde okuyordu. Ama artık yaz geldiği için onu görebileceğim bu harika bir şey değil mi Alex!

At da ona karşılık kişner.

Anne
- Burayı o kadar özlemişim ki... Ah... Gilbert üniversite konusunda bu kadar aceleci davranmasaydı beraber okuyabilirdik. Daha 18 bile olmadan üniversite bitirme peşinde. Gerçekten bazen anlayamıyorum. Her şeyin yeri ve zamanı var ama Gilbert asla bekleyemiyor. Bu süreç içerisinde onu o kadar özlüyorum ki özlemimi bastırmak için elimden geleni yapıyorum.

Kasabanın içine doğru yürümeye başladı atla beraber... Yürürken çiçekleri koklamayı da eksik etmedi.

Anne
- Ne güzel çiçekler açmış ama öyle değil mi? Buranın bambaşka bir güzelliğinin olduğunu sana söylemiş miydim? Gerçekten harika bir manzarası var... Artık Marilla'nın yanına bir an önce gitsem iyi olacak onu çok özledim...

Bu sırada Marilla, Anne'nin geleceğini bildiği için onun en sevdiği keki yapmıştı. Matthew sofranın başında dergi okurken, Marilla Anne'i göreceği için çok heyecanlı ve mutlu doluydu.

Marilla
- Tanrı aşkına kızımız artık geliyor. Onu o kadar özledim ki.
Matthew
- Anne olmayınca evin gerçekten de hiç tadı olmuyor. Bir sessizlik çöktü sanki eve.
Marilla
- Bu kadar uzakta olması benim canımı acıtıyor. Keşke yanı başımızda okuyor olsaydı. Hatta yarım kalan eğitimine keşke devam etseydi.
Matthew
- Anne'in hayalinin dünyayı gezmek olduğunu biliyorsun ama.
Marilla
- Evet ama yeterince yer gezdi. Bence artık evine geri dönse daha iyi olurdu.

Anne sessizce içeriye girdi. Amacı sürpriz yapmak olacağı için sessiz adımlarla yürüyordu. Marilla'nın tam arkasından sarıldı.

Anne
- Marillam!
Marilla
- Ah Tanrım Anne!

Marilla Anne'in bu sıcak sarılmasına karşılık verdi.

Matthew
- Anne!
Anne
- Merhaba Matthew seni özledim.
Matthew
- Marilla sırf sen geliyorsun diye senin en sevdiğin keki yaptı.
Anne
- Tanrım! Marilla'nın artık bana karşı sevgi ve şefkatli olması benim o kadar hoşuma gidiyor ki. O huysuz eski günlerinden eser yok! (Sevinçle)

Marilla ve Matthew birbirlerine bakıp sırıttı.

Marilla
- Hiç değişmemişsin ağızının kemiği hâlen sağlam değil! Hadi hemen geç otur yemeğini ye. Açsındır.

Oturup Marilla'nın yapmış olduğu keki yemeye koyuldu.

Anne
- Size anlatacak o kadar çok şeyim var ki inanamazsınız...
Marilla
- Bizde seve seve dinliyoruz.
Anne
- Gittiğimiz yer o kadar güzel, o kadar huzur dolu bir yer ki size anlatamam. Ben hayatım boyunca bu kadar büyük bir şehir görmemiştim. Dayana'yla birlikte her yeri gezdik. Okulumuzu çok sevdik. Ancak ne kadar seversek sevelim buranın yerini tuttuğunu söyleyemeyeceğim.
Marilla
- Anne... Bende seninle bu konuyu konuşmak istiyordum.
Anne
- Neyi konuşmak istiyorsunuz benimle Marilla?
Marilla
- Ah... Bak Anne... Sen daha 15 yaşındasın. Üniversiteli olmak için henüz çok küçüksünüz hepiniz. Sizin hayata atılmak istemenizi anlıyorum ama ben eğitiminizi tamamen bitirmenizi istiyorum. Bu kış Los Angeles'a gitmeyeceksin. Burada kalıp eğitimini tamamlamanı istiyorum. Bence yeterince Dünyayı gezdin.
Anne
- ... Bende seninle aynı görüş içindeyim Marilla. Hem bende burayı çok özledim. Ama Gilbert ve Dayana'nın olmadığı bir yerde okumak istediğimden emin değilim.
Marilla
- Bizden bu kadar uzakta kalmana boyun eğemem Anne. Bu kış eğitimine kaldığın yerden devam edeceksin. Onlar hayata erken atıldı diye senin de bu kadar erken hayata atılman bana doğru gelmiyor. Aslında bakarsan hepiniz o kadar aceleci davranıyorsunuz ki bazı durumlarda, gençliğinizin tadını çıkarmayı hep unutuyorsunuz.
Anne
- ... Peki Marilla.
Matthew
- Anne... Gilbert'le aran nasıl?
Anne
- ... O kadar büyüleyici ki bazen gerçek olup olmadığını anlamakta zorluk çekiyorum. Her gün kendini cimcikliyorum kolum morarmaktan neredeyse kanayacak duruma geldi.
Marilla
- Ah Tanrım Anne!
Anne
- Son zamanlarda o kadar mutluyum ki bunun hayal olup olmadığını anlamam gerekiyor Marilla. Hayal kurma yeteneğim o kadar yüksek ki bu yüzden gerçekle ayırt edebilmenin tek yolu cimciklenmem özür dilerim...
Matthew
- ... E... O gelmeyecek mi?
Anne
- Gelecek. Hatta şu an bile gelmiş olabilir. Ama ondan nasıl haberdar olacağım hakkında bir fikrim yok. Mektup da yazamam çünkü mektup 1 aydan önce gitmiyor. Keşke herkeste olduğu gibi benim de bir cep telefonum olsaydı. O zaman ne kadar da kolay olurdu işim...