Piękną być

Gruba i płaska. Te dwa słowa nasówały sie sarze za każdym razem gdy spojrzała w lustro. A robiła to często.
Jak to możliwe, by ktoś o tak okrągłym brzuchu wszendzie indziej był płaski jak deska? Inne dziewczyny mogły o sobie mówić, że mają sylwetkę e kształcie gruszki czy klepsydry. A sara wyglądała jak ziemniak. Kiedy tak patrzyła na swój pękaty nos,odstające uszy i, zdawać by się mogło, dość przypatkowe usytuowienie różnych części ciała, przychodziła jej na myśli PANI BULWA, zabawk, którą miała jako dziecko.Ta,której można było wymieniać usta, nos, uszy i pozostałe częsci ciała, żeby wyglądała tak okropnie, jak tylko sie chciało. I właśnie dlatego Sara zaczeła się przezywać Panią Bulwą.
Tyle że Pani Bulwa miała przynajmiej Pana Bulwę.W odróżnienu od tych dziewczyn w szkole, które Sara nazywa pięknościami, ona nie miała ani chłopaka, ani nawet perspektywy, że jakiegoś znajdzie. Oczywiście istniał chłopak którego obserwowała i o którym marzyła, ale wiedziała, że on i niej ani nie myśli, ani tym bardziej marzy. Uznała więc, że podobnie jak Pani Bulwa, gdy jeszcze była samotna, Sara także będzie musiała poczekać, aż pojawi sie jakiś równie żałośnie wyglodający chłopak.

W między czasie musiała jednak skączyć szykować się do szkoły.

Wciąż wpatrując się w swoje największego wroga-lustro-nałorzyła troche tuszu na rzęsy i pomalowała różową pomadką usta
Na urodziny dostała od mamy coś wspaniałego: pozwolenie, żeby nakładać sobie lekki makijaż. Sara przeczesała starannie nudne, myszate włosy. Westchneła lepiej nie będzie. Ale nie wyglądało to za dobrze.
_______________________________________

                      ✨148 Słów✨