seer | teen wolf [1]

chapter fifty three: count fingers

Kız kesik bir nefes ile uykusundan uyanırken gözlerini ışıkla dolu odaya açmıştı. Nefesini düzenlemek için yatakta doğrulurken ilk birkaç saniye gözlerini ışığa alışabilmesi için kısmıştı. Yine önceki seferlere benzer gördüğü kabus yüzünden kaşlarını çatarken saate baktı. Neredeyse öğleye yaklaşıyordu. Haftasonu olması ve okul olmadığı için sevindi. Ama yine de kafasını rüyadan uzaklaştımamıştı. Zaten üç gencinde görüyor oldukları halisünasyonlar ve başlarına gelenler hepsinin kafasını karıştırıyordu birde Stiles hakkında ne olduğunu bile anlayamadığı bu kabusları görmek kızın sinirlerinin daha da bozulmasına sebep olmuştu.

Rüyalarının inatla ona bir şeylere işaret ediyor gibi görünmesi yüzünden sonunda bahsi geçen çocuğu kontrol etmenin en iyisi olacağına karar verdi. İlk başta aramayı düşünse de sonunda ona ne soracağını bilmediğini fark etti. Ne diyecekti ki 'Hey Stiles acaba ileride neden kendin değilmiş gibi davranışlar sergileyeceğin hakkında bir fikrin var mı?' falan mı? Rosa sonunda düşüncelerinden sıyrılırken kendi kendine gözlerini devirdi.

***

"İyi misin?" Diğer öğrenciler yavaş yavaş sınıftan çıkmaya başlarken Rosa, hala yerinde kalarak kaşlarını çatan Stiles'a sormuştu. Çocuk ilk birkaç saniye onu duymamış gibi dururken sonunda kafasını kaldırdı. Rosa onun hala kafası karışık görünümüne kaşlarını çatarken tekrar sordu. "Stiles? İyi misin?"

Stiles kafasını iki yana sallarken gözlerini ellerine çevirerek konuştu. "Ben-ben bilmiyorum. Hala rüyada olup olmadığımdan emin değilim." Kızıl kız ona endişeli bir bakış atarken o da önünde ki boş sıraya otururken konuştu. "O zaman parmaklarını say." "Neden?" "Saydığında eğer olması gerekenden eksik veya fazlaysa rüyadasındır." Stiles'ın anladığını belirtircesine sessizce kafasını sallarken ellerini önüne doğru uzatmış ve parmak uçlarına dokunarak saymaya başlamıştı.

"Bir, iki, üç, dört, beş," Çocuk normal giden sayı ile kafasını kaldırarak birkaç saniyeliğine kıza bakarken sonunda devam etti. "Altı, yedi, sekiz, dokuz, on, on bir..." Stiles son sayıyı sessizce mırıldanırken kesik bir nefes almıştı. Birkaç dakika boyunca ikiside bir şey söylemezken sonunda kız konuştu. "Stiles, uyanmalısın."

"Stiles uyan. Stiles!"

Stiles adının seslenilmesi ile korkuyla gözlerini açarken uzandığı yerden doğrulmuştu. Yatağının başında dikilerek ona seslenen kızı fark ettiğinde kaşlarını çatarken ne olduğunu anlamak için kısa bir süreliğine etrafına bakmıştı. Sonunda kaşlarını çatarak kızıl kıza bakmayı bırakırken sordu. "Senin burada ne işin var?" "Baban içeri aldı." "Onu sormadığımı biliyorsun Rosa." "Seni kontrol etmek istedim. Şu ölüp dirilmenin etkileri seni diğerlerinden daha çok etkiliyor gibiydi." Stiles ona kafasını sallarken sonunda eliyle yüzünü kapatarak kendi kendine bir şeyler mırıldandı. Rosa onun söylediği şeyi anlamazken kaşlarını çatarak sordu. "Bir şey mi söyledin?"

"Hala rüyada olup olmadığımdan emin değilim." "O zaman parmaklarını say." Stiles aynı sözleri ikinci duyuşu ile daha da kaşlarını çatarken konuştu. "Daha önce de aynısını söylemiştin." "Ne?" Rosa onun neyden bahsettiği hakkında hiçbir fikri olmadığı için kaşlarını çatarken Stiles söyledi. "Rüyamda." Kız kafasını sallarken Stiles ellerine bakarak yine sessizce parmaklarını saymaya başlamıştı. "...sekiz, dokuz, on." Çocuk sonunda rahat bir nefes alırken Rosa da onun yatağının başında dikilmeyi bırakarak çalışma masası sandalyesine oturmuştu.

İkisi geçen birkaç dakika boyunca sessizce odayı izlerken sonunda Stiles konuşmaya başladı. "Biliyorsun beni kontrol etmek zorunda değilsin bununla başa çıkabilirim." Rosa ona tek kaşını kaldırarak bakarken söyledi. "Bu başa çıkıyor olan halin mi? Sen hiç aynaya baktın mı Stiles?" Stiles ona gözlerini devirirken tekrar sordu. "Tamam bok gibi bir halde olduğumu görmezden gelirsek niye birden beni kontrol etme perileri sana esti?" "Aslında sadece seni değil buraya gelirken Scott ve Allison ile de konuştum." "Ondan bahsetmediğimi biliyorsun."