Robot V / taekook

Bir Ay

İyi okumalar 💜💜💜

Taehyung'un kodları bilgisayar ekranında belirdiğinde hackerın ağzından koca bir küfür kaçmış, "Dostum arkadaşın tam bir kod çöplüğü. Hayatım da ilk kez bu kadar karışık bir sisteme sahip robot görüyorum" demişti. "Merak etme ama onun gerçek kodları buralarda bir yerde. Onu bulduktan sonra yeniden programlayıp yüklememiz lazım. Sonra eskiden nasılsa öyle uyandıracağız onu".

"Elini biraz çabuk tutar mısın? Uzun süre kapalı kalırsa sistemi sorun görebilir. Ayrıca yasal olmayan bir giriş yapıyorsun şu an da. Zarar görmesini istemiyorum"

"O iş ben de rahat ol Colin. Bu arada söylemiş miydim daha önce arkadaşın pek bir yakışıklı"

"Evet evet söyledin, lütfen işine odaklan" dediğim de Jin sakinleşmem için yanıma gelerek omzumu sıkmıştı. Taehyung'un eskisi gibi olmasını isterken ona zarar vermekten korkuyordum. "Colin rahatla, kardeşimiz az sonra bize dönecek". Jin ve diğerleri için Taehyung bir kardeşti ama benim için çok daha fazlasıydı. Babamdan sonra en değer verdiğim kişiydi. Çocukluğum, her anım onunla geçmişti. Benimle babamdan daha fazla ilgilenmiş, oğlu gibi büyütmüştü beni. Görünüş olarak yaşıt gibi olsakta ben onun manevi çocuğuydum. Şimdi beni hatırlamıyor olması canımı yakıyor, bunu düzeltmek istiyordum.

"İşte burada, görüyor musun?Buradaki dizili kodlar arkadaşının öz kodları. Şimdi onu yeniden programlayacağım. Hazır mısın?"

Tuşlara basıyor, ekranda anlayamadığım bir şeyler yapıyordu. Heyecanlanmıştım ve yorgundum. Babamın ölmeme izin vermediği için insan bedeninde bir robot gibi yaşıyordum. Şarjım sanırım bitmek üzereydi ve bunu gizlediğim için hackerın yanında şarj edemezdim kendimi. "İşte bu kadar uyandırın onu!" diye bağırdı adeta. Yerimden kalkarak Taehyung'un sırt tarafına geçerek onu uyandırmak için güç tuşuna bastığımda, boğulmak üzere olan bir insan gibi derin bir nefes alarak uyandı.

Ellerini koluma sardı ve kocaman açılmış gözleriyle bana baktı." Colin, buradayım. Buradayım Colin" dediğin de ağlamaya başladım. "Döndün, buradasın Taehyung" dedim ona sarılarak. "Her şeyi hatırlıyorum, sizi kaybettim sandım. Çok korktum Colin herkes iyi mi?" diye sordu. Jin de yanımıza gelerek sarılmamıza eşlik etti. "Herkes iyi kardeşim merak etme. Aramıza hoş geldin yeniden" dedi. Sonunda hafızasını, eski benliğini kazandığı için mutluydum. Onsuz biz tamamen eksik olurduk.

"Sanırım bir teşekkürü hak ettim"

Gözlerimiz masanın başındaki kıza döndü. Kollarını birbirine dolamış gülümseyerek bize bakıyordu. "Çok minnettarım sana. İyi iş çıkardın, paran hazır" diyerek ceketinin  cebindeki parayı ona doğru uzattım. Elimden aldığı parayı saydıktan sonra yüzündeki memnun ifadeyle bilgisayarını ve malzemelerini toplamaya başladı. Bu sırada Taehyung da tuhaf bir hal sezmiştim. Sanki kızın bir an önce gitmesini ister gibi bakıyordu.

"Eh artık bana müsaade. Taehyung, numaram Colin de var görüşelim mutlaka"

"Tabi, yeniden bir hackera ihtiyaç duyarsak ararım"

Kızın suratı düşmüş, arkasına dönerek depodan çıkıp gitmişti. "Taehyung bir sorun mu var?"

"Oturun lütfen bir şey anlatmam lazım"

"Anlat ne oldu?"

"Beni kapattığınız da, sanırım kodlarımı yeniden bulduğunuz an bir şey gördüm zihnimde"

"Ne gördün?"

"Bir ağaç, sanırım hayat ağacı"

"Ne demek bu?"