Chapter 23

34 8 0
                                    

Kabanata 23: Mall

“Anak, ayos ka lang ba diyan?” papa asked while driving the car. We are on our way to the mall dahil iyon ang sabi ni mama sa akin kahapon.

“Yes po” maikling sagot ko, “That's good to hear” ani na lamang nito at binalingan si mama, “Did you already contact Nathan?” He asked and mama nodded while she's on her phone.

“Yeah, nauna na siya roon” tipid na sagot ng nanay ko before she glance at me at nginitian ako and I just did the same.

They're both sitting in front of me habang ako ay nasa likod.

How amazing it seems na kahapon pa nga nagkaalamang we are blood related but I am this comfortable with them and so they are with me.

Napaayos ako ng upo when the car stopped. Unang lumabas si papa at pinagbuksan si mama bago ang ako.

“Love, we need to leave early dahil may meeting pa ako with the investors” rinig kong sabi ni papa kay mama habang hapit niya ang bewang nito, “Sure we will” sagot ni mama.

“Baby?” kaagad akong napabaling kay mama dahil sa tawag niya.

“Let's go?” ani nito sa akin and I nodded so she grab my elbow and held unto it. Leaving papa behind us.

“Kina Amanda ang punta natin?” papa asked behind us.

“Yes, full package na roon and we are also in a hurry so much better” ani ni mama, “Nathan's already there by the way” papa uttered and mam just nodded.

Nang tanaw ko ang pamilyar na pangalan ng boutique ay nakaramdam ako ng agarang pangamba at pag-aalala.

When we entered the store ay bumungad kaagad sa amin ang buong pamilya ni tita Amanda and also the Zambrano's. I guess we are at the wrong timing?

“Oh glad you're here!” kaagad na bati ni tita Amanda kay mama nang makita niya ito but my attentions is not on them kung hindi ay nasa lalakeng presentableng nakaupo sa couch habang nakadekwartro at nakasandal sa sandalan ng inuupuan and he's also crossing his arms, looking so bored.

With him is his two other siblings and my so called brother, Jonathan.

Medyo malayo ang couch kaya alam kong hindi nila kami nakita kaya bahagya akong nakampante.

“Oh...Lize?!” Napabaling ako kay tita nang tawagin niya ako. She went near me and held me by my elbow bago nakipagbeso. Rich gestures.

“H-hi po” nahihiyang ani ko.

“Oh you look tense, loosen up darling! Come, I'll introduce you to everyone!” Halata ang saya at pagkasabik sa boses ni tita Amanda sa pag-alok sa akin na nagpatawa sa mga magulang ko.

I look at my parents who just smile at me kaya napatango na lamang ako kay tita Amanda at nagpahigit sa kanya papunta sa kinaroroonan ng pamilya at ng mga Zambrano's who's busy checking some gowns.

“Omg! Hi ate lize!” kaagad akong napabaling sa kaliwa nang tinawag ako ni Adalee. She then jumped from her seat and ran towards me pero kaagad na naagaw ang aking tingin sa lalakeng katabi niya who fixed himself from his seat and kalmadong nakatingin sa akin but I divert my eyes from him at bumaling na lamang sa batang nakayakap na sa akin.

“I miss you ate” ani nito at tinanaw ako. I bend my knees to have the same label as her and caress her hair before it dropped to pinch her cheeks na ikinanguso at ikinangiwi nito.

“I miss you too” I softly said and smile at her and she did the same before she held my hand kaya tumayo na ako.

“Hi Coleen!” bati ng isang ginang na hindi ko alam ang pangalan but she's familiar. “Hello Andy, it's nice to see you here” bati pabalik ni mama at nakipagbeso sa ginang.

I Have Found the Almond Eyes (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon