You and Me: Zaufaj mi(Tom III)

Wyjazd

Nigdy nie lubiłam pakować swych ciuchów jak i rzeczy ale kiedy mam przy sobie mych przyjaciół jest o wiele lepie i przyjemniej. Żegnanie się z rodziną nie należy do moich ulubionych części mych wyjazdów od kiedy moja mama zmarła niecałe 2 lata temu przez Moriantiego.

-Gotowa?-spytał mnie Holmes

-Tak jasne

-Masz wrócić cała i zdrowa zrozumiano

-Tak ciociu Agnes

-I komu będę teraz dokuczać?

-Masz jeszcze przecież Ann oraz En-odpowiedziałam memu kuzynowi

-Nie ma opcji siostro

-Jest jeszcze Nick

-Oraz Mycroft-dorzuciła Enola

-Już to widzę-odpowiedział z nie smakiem

-Przede wszystkim bądź grzeczna i nie sprawiaj kłopotów-powiedział ojciec

-Ale daj panu Holmesowi trochę popalić-dorzucił oliwy do ognia wujek Lucas przez to tata posłał mu spojrzenie mówiące To moja córka nie twoja, i ja ją wychowuje nie ty więc się nie wtrącaj Lucas.

-Oczywiście że tak zrobię wujku...i tato rzecz jasna- powiedziałam i posłałam im uśmiech na co tylko wujek mi tym samym odpowiedział, a ojciec teraz mi dał swe spojrzenie mówiące Wiem że kłamiesz moje drogie dziecko mnie nie oszukasz.

Przytuliłam każdego na pożegnanie i szłam u boku Sherlocka, Iren oraz Tweksburiego na peron. Gdzie mamy pociąg do Londynu.

-Będziesz zajmować sypialnię Johna-powiedział Holmes.

-Dobrze.

-Jak chcesz to możesz u mnie zamieszkać matka raczej nic nie będzie miała do tego-Zapewnił mnie Tweke.

-Nie ma opcji!-krzyknęli w tym samym czasie Sherlock i Adler.

-Dobrze już spokojnie-powiedział lord i pokazał mi dwa skrzyżowane ze sobą palce na znak że kłamał przez to trochę się zaśmiałam.

Atmosfera była napięta jak siedzieliśmy w naszym przedziale do Londynu. Siedziałam obok markiza i na przeciwko detektywa, przez większość czasu próbowałam wydedukować co Sherlock w niej widzi ale nic sensownego do głowy mi nie przychodziło więc postanowiłam dopytać Johna, Mary, Lestrada oraz panny Hudson może by oni coś więcej wiedzieli o tej dziwnej relacji Holmesa i Iren.