1. Bölüm

141 51 66
                                    

•Merhaba okuyucularım dünyama hoşgeldiniz !
•Beğenmeniz dileğiyle 🤍

• Oy ve yorum atmayı unutmayın canlarım ✨️

•Okuduğunuz tarihi yazarsanız mutlu olurum ;)

♡♡♡

• Yine sabaha kadar uyuyamamıştım alarmın çalmasıyla ayağa kalktım lavaboya gittim elimi yıkadım yüzümü yıkarken gözümün altındaki morluk sızlamıştı aynaya baktığımda her gün morarmış yüzümü görmek ve o morlukları kapatmaya çalışmak o kadar canımı yakıyor ki günden güne yaşamak daha çok zorlaşıyor hergün uyanmak yük oluyor ağlamak istemiyordum ama kendimi durduramıyorumda birdaha yüzümü yıkadım bu kez daha çok ağırmıştı doğrusu bunlara alışmıştım havluyla yüzümü sildim makyaj masamın önünde oturup kendime bakmaya başladım o kadar solgun gözüküyorumki gülmeye mutlu olmaya halim kalmadı derin bir nefes aldım gözümün altına kapatıcıyı sürmemle yanma hissi daha çok artıyordu süngeri aldım yavaşca kapatıcıyı yaymaya başladım kapatıcıyı yaydıkca acı daha çok artıyordu ama yüzüm hep gülmeliydi giyinmek için dolabımın önüne gitim üzerime siyah pantolon ince beyaz bir gömlek giydim hızlıca onları görmeden dışarıya çıkmayı başarmıştım bu yüzden mutluyum minibüse bindim okula gittim.

Belinayın yanına oturdum.
"Naber liyla ?"
"İyi senden naber ?"
"İyi "dedi
Kafamı sıranın üstüne koydum sabah uyumayı daha çok seviyordum gece uyumak benim için zordu yorgun olduğum için kafamı sıranın üstüne koyar koymaz uyumuştum .

Birinin beni dürteklemesiyle uyandım .
Belinaya dönüp

"noldu "dedim

" çocukluk arkadaşlarımla buluşacağım gelmek ister misin ?"

Biran duraksamıştım .

"Gelmezsin zaten"dedi ayağa kalktı
Sanırım birkere dışarıya çıkabilirdim.

"Bugün bir ders vardı değil mi?"

"Evet "dedi

"Olur geleyim "

Gülmeye başladı "hadi gidelim "dedi.

Sürekli beni bir yerlere çağırıyordu bende onu reddediyordum çünkü sürekli beni kontrol ediyorlardı bir kez olsun dışarıya çıkmak istedim bunun sonuçlarını bilsemde.

Okuldan çıktık.

"Hemen şurası zaten okula çok yakın "

"Biz kimle buluşacağız ?"

"Asaf ve Berk ikiside iyidir Berk seninle flört etmeye çalışabilir "dedi Gülmeye başladı.

"Asafsa onun abisi gibidir onun paçasını kurtaran kişi hep oydu bize göre her zaman olgundu neyse birazdan tanışacaksınız ."

Yıl boyunca bir şeyler anlatmaya devam eti bende ona eşlik ediyormuş gibi yapmıştım sonunda kafeye girmiştik güzel bir kafeydi genelde siyah renkler tercih edilmişti yukarı terasa çıktık oturduk telefonla uğraşmaya başladım.

"Geldiler " Belinay ayağa kalmıştı ikisinde sarılmıştı.

Uzun boylu kumral olan çocuk beni işaret ederek "Arkadaşın mı ?"dedi .
Belinayda "Evet liyla üniversiteden arkadaşım "

Kumral olan çocuğu gösterdi "Bu Asaf "
Yanındaki kıvırcık saçlı olan çocukta Berkti .

Asaf elini uzattı " tanıştığıma memnun oldum "dedi .

Elini tutum "bende "dedim.

Berkte elini uzatı onunda elini tutumuştum sonradan oturmuştuk gözüm sürekli telefondaydı rahat bir şekilde oturamıyordum bile .

"Ee liyla sen ne yapmayı düşünüyorsun ?"

Konuşan Berkti "nasıl yani ?"

Herkes bu soruma gülmüştü .

" konudan çok bağımsızsın sanırım okul bittikten sonra ne yapacağımızı konuşuyorduk en son "
Ben bunu hiç düşünmemiştim tek isteğim evden gitmekti .

"Psikolog olacağım ."

"Belinay ailenin ne kadar iyi olduğundan bahsetmişti sizin şirketiniz iç mimarlık üzerine değil miydi neden iç mimar olmadın ?"

Berkin bu sorusu beni üzmüştü istediğim şey içmimar olmaktı ama babam istememişti bu zamana kadar ondan tek istediğim şey iç mimar olmaktı ama onu bile yaptırmamıştı .

"Bu bölümü istiyordum "

"Peki neler yapmaktan hoşlanırsın "

"Berk kızı sorguya çekme hadi farklı şeylerden konuşalım ."

Telefonum çalmıştı arayan annemdi masadan kalkıp uzaklaştım telefonu açtım .

"Efendim ?"

"Nerdesin ?"

Sesim titreyerek cevap vermiştim

"Okulda"

"Bugün bir dersin varmış bana yalan mı ?atıyorsun ."

"Ek ders vardı "

"Emin misin ?"

"Evet görüşürüz kapatıyorum ."
Ağlamak istiyordum ama ağlayamıyordum gözümden akan yaşı sildim Gülmeye başladım ve masaya döndüm .

" Kusura bakmayın işim var gitmem lazım ."

"Bir sorun mu var ?"dedi belinay

"Hayır görüşürüz "dedim dışarıya çıktım.

Hızlı bir şekilde eve gitim .
Evde büyük bir gürültü vardı artık buna alışmıştım maalesefki hiçbirşey demeden merdivenlerden yukarıya çıkacaktım babamın o kalın iğrenç sesiyle "liyla "diye bagırmasıyla irkildim arkamı döner dönmez yüzümde babamın o kalın can acıtıcı elleriyle karşılaştım yere düşmem bir olmuştu artık canımı acıtmıyordu bile keşke yüzüme vurmasa izlerini kapatmak zor oluyor .
"Sen bize yalan söylersin ha !?"
Kollarımda tutu beni kaldırdı artık Ağlamıyorum bile sadece boş boş yüzüne bakıyorum öyle bir sıkıyor ki kollarımı sanki ona çok büyük bir şey yapmışım gibi buna alışmak mı yoksa kaderine razı gelmek mi denir bilmiyorum ama can yakıcı bir şey olduğu kesin beni bir anda bırakmasıyla yine yere düştüm
Cevap versene diye bağırdı o kadar yüksek bir tonla bağırdı ki titremeye başladım ne cevap verebiliyorum nede hareket edebiliyorum .
"Şu haline bak sana acıyorum "dedi ve
Arkasına bakmadan gitti onun için bu kadar kolaydı gitmesiyle tüm bedenimi serbest bıraktım titremem hala geçmedi yerde öylece uzanıyorum boş boş etrafa bakıyorum sadece gözlerimin içi yanıyordu ağlamamaya çalışıyorum .
Vücudum kitlenmişti kalkamıyordum bile yavaş yavaş kalmaya çalıştım kollarım ağrıyordu sonunda kalkabildim zorda olsa merdivenleri çıkıp odama gittim .
Öyle boş boş yatakta oturup bakınıyordum kapının tıktıklanmasıyla
irkildim kapıya doğru baktım gelen kişi babamdı yatakta geriye doğru çekildim ister istemez gözlerim dolu dolu ona bakıyordum sinirli halinden eser yoktu iyi baba rolünü oynuyordu çalışma masamın sandalyesini çekti karşıma oturdu .
"Kızım neden böyle yapıyorsun ? Sanki sana birşey yaptım sinirliydim "

Herzaman aynı konuşma hiçbir zaman bu evde şuçlu değişmez hep benimdir en ağır cezayı çekende benimdir .
Dediğine karşılık hiç bir şey söylemedim yüzüne bile bakmıyorum artık tahammülüm kalmadı ölmek istiyorum nefes alamıyorum boğazımdaki yanma hissi asla geçmiyor .
Ellerini birbirine vurdu ve şöyle dedi ellerini birbirine vurmasıyla irkildim "Neyse misafirlerimiz var güzel giyin olur mu kızım?"dedi .
Eliyle kafamı okşayacakken kafamı geri çektim hiçbirşey demeden odadan çıktı.
Makyaj masama doğru gittim masamın sandalyesine oturdum. Yüzümde kızarıklık oluşmuştu onu kapatım kazağımı çıkardım ve aynadan kendime baktım kolarımdaki morlukların sayısı gitikce çoğalıyordu ama kimsenin umurunda değildi yazın bile uzun kolu giymek kesinlikle benimde hoşuma gitmiyor ama zordundayım giyinme odama gittim.
Bol kot pantonumu siyah gömlek giydim aşağıya indim .
Yemek masasına baktığımda tanıdık bir yüz vardı ...

-Bölümü okuduğunuz için teşekkür ederim ♡

- oy ve yorum atmayı unutmayın umarım beğenirsiniz bölümü ♡♡

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 28 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

HİSSEDİLMEYEN DUYGULAR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin