✓ Tuzlu Kurabiye #Texting

9.Bölüm|Ormanın İçinden

Bugün saat dört gibi Emir ile buluşacaktım ve saat üçtü.Heyecandan yerimde duramazken artık üstümü giyinmem gerektiği dank etmişti.

Beyaz bir tişört üstüme altıma ise askılı kot giydim.Aynada kendime bakarken gülümsedim.Odamdsn çıkıp annemin makyaj masasına oturdum.

İki dakika hiç bir şey yapmayarak yüzüme baktım.Neden bu kadar heyecanlıydım?Normalde makyaj'ın m'sini bilmeyen,pazar günleri bakalla giderken çapağını silse makyaj saydığı insan şuan kendine makyaj yapıyordu.

Garip ama gerçek.Mükemmel makyaj yeteneğimi kullanarak allık ve ruj sürebildim.Yüzümde salak bir gülümseme eşliğinde çantamı alıp kapıya doğru ilerledim.

Öhöm kardeşim kolumdan tutup "Nereye gidiyorsun ya?" Demeden önce çıkıyordum.Kardeşime bakarak "Üff Yusuf arkadaşımla buluşacağım" deyince bana bakarak sırıttı.

"Özel biri mi?" Diye sordu "Eve gelince anlatırsın yallah" diyerek ben evden çıkmadan o beni kovdu.Azıcık yalpalayarak evden çıktım.

El kol sallayarak taksi çektikten sonra Belgrad'a doğru yol almaya başladım.Evler,işler,parklar şunlar bunlar geçtikten sonra sonunda Belgrad'a ulaşmıştım.

Bulacağımız saate göre 20 dakika gecikmiştim.Gölet levhalarını takip ederek ulaşmışmıştım burada banklarda oturan bir çift yere piknik örtüsü sermiş kitap okuyan bir çocuk vardı.

Acaba o olabilir mi diye düşünmedim değil ama başka bir banka oturarak beklemeye başladım.Önümde ki çocuk telefonunu alıp mesaj yazmaya başladı.O an mesaj kutuma bildirim geldi.

+0534******* Kısa Mesaj

Engelci:Geldin mi?

Elif:
Evet geldim nerdesin

Engelci: Piknik örtüsünün üzerinde

O an kalbim duracak gibi oldu masum gözleri ile etrafa birisini -yani beni- bulmak için bakınıyordu.Bankta azıcık daha oturup onu izledim.Sonra sanki daha yeni anlamış gibi oraya yürümeye başladım.

Allah'ım kalbim boğazımda atıyor.Çocuk bana bakınca gülümsediğini gördüm.Ben ise salak salak gözlerimi kısmış ağızım bel karış açık mutlu bir ifade ile çocuğa bakıyordum.

"Elif?" Dedi "Sen misin?"

Ben ise ona bakıyordum.Büyülenmiştim.Koyu yeşil eşofman siyah ve kahverengi bir tişört giymişti.Kulağında ki siyah kulaklık ve elinde kitap ile çok şık görünüyordu.

İşte o an bana sorduğunu anladım.Kafamı sallayarak kendime geldikten sonra "He ben Elif evet adım Elif ben Elifim" diye saçmalamaya başladım.

Saçmaladığımı anlayınca yerime oturdum.Kalbim göğüs kafesinden fırlyacakta hadi hayırlısı.Emir bana bakarak ben göle bakarken konuştu "Ben bugün ne yapacağımızı planladım bak biraz burada vakit geçirelim buraları gezelim sonra yemek yemeye gidelim ardından seni eve bırakırım nasıl?"

Ben ise hâlâ yanımda duran çocuğu düşünüyordum.Sesi Eren'in dediği kadar varmış.Bir dakika bana mı dedi o?Başımı hemen ona dönerek "Süper bence mükemmel bir plan" dedim.

Bana soru dolu gözlerle "Elif iyi misin?" Diye sordu ben ise hâlâ belli olan elmacık kemikleri ile meşguldum.Hemen bunun yanlış olduğunu düşünerek "Yok,hayır" dedim kendi kendime diyorum sanmıştım ama dışından söylemiştim.