Gözlerimi hastanede açtım. Gördüğüm yakışıklıdan sonra bayılmışım. Tamam şaka şaka bayılmadım, çocuk önümüzde durdu yeşil renkli gözleri önce annemi ve sevgilisini sonra bana döndü.
Donuk bakan bakışları bana dönünce içime bir titreme geldi. Fakat gözlerimi ayırmadım o da gözlerini benden çekmedi.
Yaklaşık beş dakikadır bakışıyorduk saçma hint dizisine dönmüştü. Sanki beni yiyecek gibi bakıyordu. Ay hoşt ulan kuduz aşılarını yaptır puşt.
Hafif kaşlarını kaldırdı, beni süzmeye devam etti. "Ben Berkecan." derin sesiyle adını söylemişti, eridim. Sanki benim adımı söylememi bekliyormuş gibi bana beklenti ile bakmaya başladı.
"Bende Besimesu" bir anda kahkaha atmaya başladı neye gülüyorsun aslanım. Söyle bizde gülelim. "Besimesu ne amk" vay puşt adımla dalga geçiyor. "Sanane ayol, ne karışıyorsun?" diye böbürlendim.
"Oğlum salak mısın? Kızın adıyla dalga geçme. Ben sana böyle mi öğrettim? Gençlik ölmüş görüyor musun hanım?" Adını bilmediğim ama annemin yeni kocası olacak kişi konuştu.
"Yavrum benim adım Nizamettin." sanki düşüncelerimi okudu adam. Müneccim misin yeni babam?
Neyse işte valizlermizi yukarı çıkardıktan sonra sofraya oturduk. Bu Berkecan malı beni yiyecekmiş bakıyor, ne bakıyorsun oğlum?
Neyse pek bir şey olmadı. Nizamettin babacığımın okulu varmış Varol Koleji beni ona yazdırmış. Yeni okula başlayacağım için erken kalktım ve aşağı kata inip sofraya oturdum.
Kahvaltımı yaptıktan sonra yeni ve zengin babacığım Berkecan ile beni okula bıraktı. Baba üzgünüm seni unutmak istemezdim ama adam zengin yani yapacak bir şey yok.
Ne demişler; Parayı veren düdüğü çalar. Neyse Berkecan benden bir yaş büyük olduğu için o kendi sınıfına çıktı. Bende uzun uğraşlar sonucu kendi sınıfımı buldum. Berkecan öküzü okula yeni gelmişim insan bir sınıfımı gösterir. Odun ya.
Neyse sınıfa girip boş bir yere oturdum. Yanıma bir çocuk geldi. Çocuk yakışıklıydı ama kimse benim kurt bakışlımı geçemez.
"Selam kız. Ben Yiğidullah Çıktı. Senin adın ne ayol?" enerjik bir şekilde sordu. "Besimesu Karaataş. İki a ile." memnun olduğunu söyledi. Gülümsedim tatlı çocuktu, cana yakındı. Yanına oturmamı istedi bende kabul ettim. Öğretmen geldi adımı sordu falan filan. Önemsiz bilgileri boşverin.
Teneffüse çıktım, bahçeye indik. Yiğidullah ile yürürken konuşuyorduk çünkü malız ve neden olmasın? Tam o sırada birisi bana çarptı ve az daha yere düşüyordum ama o çarptığım kişi beni tuttu. Gözlerimi açtım beni kimin tuttuğuna baktım.
O kişi Berkecan'dı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
