Kung iisipin ng mga tao ako na ang napaswerteng tao sa mundo at sa lahat ng bagay; pero sabi nga nila walang perpekto sa mundo. Meron akong pamilyang sagana sa lahat ng bagay - sa kayaman, kasikatan, kilala sa pagiging perpektong pamilya at higit sa lahat ay successful Ang hindi nila nakikita ay ang totoong ng yayari saaming pamilya.
Tinitignan ko ang family portrait namin ng biglang may kumatok
"Yes"
"ma'am nandiyan na po si Mr. Legaspi"
Kaya nagpunas na Ako ng luha saaking mga mata at inayos ko ang aking sarili
" Sige, salamat" saad ko
Nanginginig na ako dahil hindi ko alam kung ano ang mga dapat kong sabihin at gawin
Maya't maya pa ay narinig ko ng bumubukas ang pintuan ng silid at nang ito'y tuluyang ng na bukasan ay lumingon ako naka tingin lang sakin ang asawa ko.
"Honey kanina pa kita- wait are you crying?" hindi niya na ituloy ang kanyang sasabihin ng makita niya ako agad siyang lumapit kaya't medyo lumayo ako sakanya
"what's the matter? may nangyari ba? do you have problems ba? hon tell me..."patuloy niyang pagtatanong ngunit hindi pa rin ako sumasagot dahil hindi ko alam kung dapat ko na ba siyang komprontahin kaya't nanatili pa rin akong tahimik at hindi man lang ako nagbibigay ng kahit na anong reaksyon
"honey aren't you gonna talk? please naman tell me na, nagaalala na ako sayo eh first you haven't eaten yet and second your not answering my calls then now your not talking what's the matter Arianne?" patuloy niyang pagsasalita at na pabuntong hininga na lamang ako
"where's Apollo?" panimula ko
"he's with mama, doon raw muna siya kasi pupunta raw mamaya sila kuya"pakukuwento niya kaya tumango nalang ako bilang sagot
"so Arianne sweetie pwede mo na bang sabihin saking kung bakit ka umiiyak?" saad niya kaya napatitig ako sa kanya at na pailing
"Nothing... maybe I'm just tired" maikli kong palusot dahil hanggang ngayon hindi ko alam kung ano ang dapat kong sabihin
"halika na hon kain tayo sa baba" pagyaya niya sakin
" hindi pa ako nakakapagluto-" hindi ko na tuloy ang aking sasabihin dahil pinutol niya
" you don't have to nagpaluto na ako at dumaan rin ako sa favorite resto natin" pagkukuwento niya pagkatapos ay inakbayan niya ako at bumababa narin kami
FastForward
nang matapos kami kumain ay pumunta kami sa office room dahil may tatapusin pa daw siya kaya na pagisipan ko na ngayon ko na siya komprontahin
"honey?"
"yes honey"sagot ni ngunit hindi siya lumingon saakin nakatutok parin siya sa screen ng laptop
"are you done na?" pagtatanong ko
"hmm just one more and I'll be done on what I'm doing" sagot niya at tumingin saakin kaya iniwasan ko naman ito bumalik nalang ako sa pagbabasa ng libro " okay I'm finish na honey ko" saad niya napalingon naman ako
"what is it my darling?" pagtabi niya sakin
"wala naman..." maikli kong sagot
habang ako ay patuloy parin sa pagbabasa bigla naman siyang sumandal sa may balikat ko at niyakap ako
"bakit hon?" tanong ko
"nothing I just miss my wifey" saad niya habang nakapangnguso kaya napatawa nalang ako
YOU ARE READING
Perfidious Love
Randomeverything is like a fantasy, I cannot escape in this illusion. all of those sweet smiles are lies, it's all just for show, I don't know how long I could handle this marriage situation.
