CHAPTER 5.

12 1 0
                                    

RAXEL/BENCH'S P.O.V



KASALUKUYAN akong nakikipag usap sa ibang bisita.


"You look so gorgeous! Bagay na bagay talaga kayo ni Mr. Huxley." naka ngiting saad ng babae na sa tantiya ko ay 40+ na.


"Yes, so sexy and I think you're a smart too!" saad pa ng isa pagkatapos uminom ng champagne.


What a plastic.


I force a laugh and talk.


"Thanks for complementing me. I think you should focus on your drinks, anyway." saad ko nang makita kong may ahas na umaakyat papunta sa drinks nilang dalawa.


"AAHHH!!!" tili nilang dalawa.At akmang popok-pokin ang ahas nang sumigaw ako.


"Try to lay your fingers on it. I will not hesitate to erase you in this world." may diing saad ko dito.


"WHAT?! BUT WHY?! HUH!" sigaw ng isang babae na kausap ko lang kanina.


Hindi ko parin malilimutan ang pagpapahiya saakin nitong babaeng ito.Siya si Madam Letizsa(Letisiya). Ang masungit na matanda.


No nag buhos saakin noon ng mainit na kape dahil lang sa hindi sinasadya na natapon ang kape ko sa damit niya.


I smirk.


"Well the serpent you oppress is mine. Should I punish you now?" I said in a serious tone.


Mukhang natakot naman ito dahil nanginginig ito. Siguro dahil sa awra ko.


"We're not done yet, you b*tch!" bulong nito na pasigaw.


"Edi hindi pa tayo tapos. Who cares?" Taas kilay na saad ko.Nagpapadiyak itong umalis pati yung isa niyang kasama.Napa ngisi ako.


'They are look so pathetic! Tsk.'


Pagkatingin ko sa paligid ay halos nasaakin pala ang mga tingin ng mga taong nandito.Ngumiti ako at nagsalita.


"Kung meron pang tao na katulad nila dito, ay mabuti pa umalis na kayo. I don't need a b*tch plastic women in my own party. Yes, this is my party. Ako ang nag request and nag pa-organize kaya pwedeng-pwede ko kayong ipakalad-kad sa mga guards sa labas." mahabang salay-say ko.


They look at me with amusement in their eyes.


Shock?


"Well, hindi ka nag iisa miss Vivians. Hate talaga namin ang dalawang plastic na yun." saad ng isang ginang na nasa edad 40+ na atah.


"Oo. Mayabang at matapobre pa."


"Oo nga, hindi na nahiya." nag simula na silang mag kwentuhan kaya umalis na ako.


Alam kong mukha akong mayabang kanina sa inasta ko pero, ganun ako sa mga taong gusto akong saktan.


I'm not the old Raxel who can manipulate by anyone.


I've just realized that I have my own life to do what I want.


And vengeance is not exception...


Pumunta ako sa balkonahe nang maramdaman ko na may sumusunod saakin.


Napa ngisi ako nang makilala ko kung sino ito.


"Raxel...?" mahinang saad nito na tila nagaalin-langan pa.


"R-Raxel... I-is that really you?" his voice is so tender. I can sense his longingness in his voice.


Napa kuyom ako ng kamao. Pero patago lang, pwede niyang malaman na ako nga si Raxel kung makikita niya ang kuyom na kamao ko.


'Is it his drama again? Tsk! He look so st*pid.'


"Raxel. I know that you are Raxel."


This time, lumingon na ako wearing my innocent look."Pardon?"


"Raxel..." saad niya at lumapit saakin saka ako niyakap.


Hindi ko alam kung guni-guni ko lang pero nakita kong may luhang tumulo mula sa mata niya.


'Hysst! Guni-guni ko lang yun.'




End of chapter 5.

Chasing That Gay. [Revenge]Where stories live. Discover now