Dönüşüm

Kalıbının Adamı

Zonyun Hanım'ın söyledikleriyle geceyi bitirdik.Konuşamadım.O da daha fazlasını anlatmadı.Sanki bir kahvelik muhabbetti.
Kahvemiz bitince o büyülü an bitip şimdiki zamana döndük. O hiçbir şey anlatmadı, bense hiçbir şey duymamış oldum.Öylece ayrıldık.Bana bir adım gelmişti.Belki benden konuşmamıştık ama yanındayım demenin değişik bir yoluydu sanki.Seninkileri biliyorum, benimkileri de bil ve eşitlenelim.Ya da arkadaş olmanın ilk adamıydı,sırdaş olmanın.Bu her neyse Zonyun Hanım'ı ilk defa başka gözle görmüştüm.Devamını anlatır mıydı bilmiyorum ama ben her zaman buradaydım.Öyle bir hayattan sonra şimdi buralardaysa ona bir kat daha saygı duymaktan başka bir şey yapamazdım.Aynı haftanın sonunda pazar günü voleyboldan sonra Yalomlara gitmek yerine , onlar benim yanıma geldiler.Daha doğrusu Yalom'un pazar günü üniversitede işi olunca planımız öyle gelişti.Ben oynarken ikisi de gelip beni tribünde oturup izlemeye başladılar. Heyecanlanmıştım.
Çünkü Sinta ve Nana ile tanışacaklardı.Yeni hayatım ile eski hayatım bir araya gelecekti.Kizlara dönüp:

"Arkadaslarım , Yalom ve Faysal ve arkadaşlar bunlar da kız arkadaşlarım Nana ve Sinta .Nana İşyerinden arkadaşım Sinta da kardeşi oluyor."

Herkes tokalaşırken aynı zamanda da birbirlerini süzüyorlardı.Faysal Nana'yı parmağıyla göstererek

"Aslında sizinle bir kere telefonda konuşmuştuk.
Toyan'ın yerine telefonu ben açmıştım.

"Aa evet hatırladım konuştuğum
sizdiniz demekki "

Sıcakkanlı insanlar her yerde kendini belli ediyordu.Nana ve Faysal hemen muhabbeti ilerlettiler.Böylece ortamdaki gergin havayı da almış oldular.Sinta ve Yalom uzaktan birbirlerini süzdüler.Yalom anlık bir bakış attıktan sonra gözlerini hemen kaçırdı.
Monstro ile yaşamaya başladığından beri kendini dış dünyadan soyutlamıştı.İlk başta büyük bir bunalımın etkisinde eve kapanmıştı.
Yaşadıklarını sindiremiyordu.
Sonra utançla herkesten uzaklaştı.Sanki onun suratına bakan herkes yaşadığı hayatı anlıyormuşcasına utanıyordu.
Zamanla Monstro'nun kıskançlıklarını farkedip , böyle olaylarla muhatap olmamak için ne tatsızlık olsun ne de kendine laf ettirsin diyerek daha da içine kapanmıştı.
Annesinin umarsız davranışları, Bettsy'nin yaramazlıkları derken kendini eve tamamen hapsetmisti.
Hayata küsmüştü.
Monstro Yalom'u yakından tanıdıkça aşık olmasına neden olan masumluğu ve yakışıklılığının
yanında mükemmel bir karakterinin olduğunu da görünce, onun yüzünü biraz güldürebilmek icin onu rahat bırakıp gezmeye yöneltse de pek başarılı olamamıştı. Yalom'a sadece psikoloğa gitmek iyi geliyordu.Şimdiler de mutluluğuna Toyan eklenmişti .Yalom sevdiği insanlara çok değer verirdi.Yalom'u biraz mutlu heyecanlı görmek için her şeyini verirdi.Onu deliler gibi seviyordu ama zorlana birisine sahip olunamayacağını Yalom ile öğrenmiş oldu.Hata yaptığını anladı ancak ondan da vazgeçemedi. Yalom hayatında her dediğini yapıyordu ama gözlerine aşkla bakması , bir içten gülüşü için ömrünü verirdi.
Yalom Sinta'ya belki birkaç saniye baktı ama onun iri koyu kahve gözleriyle karşılaştığında kalbinin ritmi bir anlık hızlandı.Öylesine arkadan tutturulup at kuyruğu yapılmış saçlarının doğallığı, kendisine tatlılık veren yanaklarının al al duruşu ve nedenini bilemediği ağır ve hüzünlü bakışları etkilemişti.Voleybol oynarken dikkatini çeken bu kızın Toyan'ın arkadaşı çıkması da kendisini korkutup kıza bir daha bakmamasına neden olmuştu.
Masa bir saattir muhabbet ediyordu.Nana ve Faysal sanki birbirlerini yıllardır tanıyorlarmış gibi her konudan bahsediyorlardı.Toyan da onlara katılıyordu.Sinta Nanaların muhabbetine arada birkaç cümle ile katılıyor Yalom ise Faysal ve Toyan'ın söylediklerine az da olsa katılıp konuşuyordu.Toyan'ın gözlerini küçücük eller kapatınca Toyan'ın tüm vücudu gerildi.Gözlerini arkadan sıkıca tutan Cunna
"Bil bakalım ben kimim ?" demesiyle ortamda sessizlik oldu Toyan'ın kalp atışları ikiye çıkmıştı. Dui şu anda yanında mıydı ? Nasıl davranmalıydı? Cunna'yı kırmadan titreyen sesine hafif sevecenlik katarak