ölmeyedoğan // Pietro Maximoff

4

Banyodan çıkarken temkinli olsam da odada kimse yok. Sadece bir yığın kıyafet. Çoğu benim bedenime çok büyük. Hatta neredeyse hepsi öyle. Onların Loki'nin kıyafetleri olduğunu anlamam biraz zamanımı aldı.

Yüzümde minik bir gülümseme ile bir tişört ve eşofmanı giydim. Kocaman olsalarda onları giymek içimi ısıttı.

Koşar adımlarla salona girdim. Loki kanepede oturmuş bir kitap okuyordu. Beni görünce yüzünde bir gülümseme oluştu. Ruhundan kahkaha atmak istediğini neredeyse girebiliyordum.

" Tutma içinde." dedim.

Minik bir kahkaha attı. " Harika olmuş."

" Senin boyun iki metre falan." dedim karşındaki kanepeye otururken " Benim boyumdaki birine olmayacağı sürpriz falan da değil. "

" Kusura bakma senin benim kadar kudretli olmadığını unutmuşum."

Ruhunu hafif bir pembelik kaplasada altı tamamen gri.

Anne ona ters şekilde bakıyor. " O dayanılmaz biri leydi. İstersen gidebiliriz. "

Keşke hayaletlere tokat da atabilseydim. O zaman Anne ile işim çok daha kolay olurdu.

" Burada hiç ruh hissediyor musun?"

Ona bunun böyle işlemediğini söylemeye düşünsem de vazgeçtim ve etrafımı hissetmeye çalıştım. Koca bir hiçlik. Zaten hiçbir zaman önceden hissetmezdim. Bir anda yanımda biterler.

" Hayır sadece Anne."

Gözlerini kaçırmadan beni inceliyordu. Tamam bir dayım var bu harika ama istemsizce gerilmeye başladım. Korkusuz ve meraklı gözlerine karşı gözlerimi kaçırmamaya çalıştım. Yüzüne dikkatlice baktım. Yemyeşil gözleri, simsiyah saçları ve ince dudakları. Dudaklarının üzerinde dikiş izlerine benzeyen sıralı izler gördüğüm zaman duraksadım.

" Nasıl öldün? Yani tam olarak." Hayata daha dün geri dönmüş biriyle konuşmak için harika bir konu seçmiştim. Aferin sana Lucy!

Loki camdan dışarı ormanın içine baktı. Konuşmayacağını sansam da anlatmaya başladı.

" Lanet olasıca Asgard tanrılarına hediye yaptırmak için madenci cücelerin yanına gitmiştim. 'Neden hediye vermek istediğin?' sorunu duyabiliyorum. Ben sadece... O zamanlar beni sevmeleri için her şeyi yapmaya hazırdım. Birkaç aptal hediye ile beni aralarına kabul ederler sanmıştım. Madenci cüceleri birbirine rakip ettim eh böylece hediyeler beleşe gelecekti. İki tarafa da kazanacaklarına dair teminat verdim. Bir tarafın teminatı benim başımdı. "

Sormak için yanıp tutuştuğum bütün soruları içimde tutup konuşmasına devam etmesi için bekledim.

" Madenci cüceler yarışmanın benim tarafımdan uydurulduğunu öğrenince küplere bindi. Cüce tazminatı olan başımı istedi. Ve biliyor musun kimse ona karşı gelmedi."

Ona sarılmak istedim, lanet bütün Asgard tanrılarını kızgın yağda yakmak istedim ama sadece dinlemeye devam ettim.

" Adam ilk boynumu keseceğini söyledi. Bende sadece başımı alabileceğini boynuma dokunamayacağını söyledim. O da benim ağzımı dikti."

İzleri iyice görebilmem için yaklaştı. O an orada olup Loki'yi korumak istedim.

" Benim acıdan ağlarken tanrılar kahkahalar attı. O an direnmeyi bıraktım adamda boğazımı kesiverdi. Ben öldükten sonra bile tanrıların güldüğüne eminim. Ne de olsa onlar için zayıf ve şeytan oyunbaz Loki'den başka bir şey değildim. Bahçelerinde yaşayan bir bekçi köpeği."