The Love in Barcelona

CHAPTER 7

"Alis nalang kaya ako." Seryosong sabi niya at nag tangkang tumayo ngunit inilagay ng lalaki ang kanyang kamay sa may kandungan niya.

"Anong ginagawa mo!?" Hindi maka paniwalang sabi niya sa lalaki at gumawa ng hugis krus ang kanyang kamay sa may tapat ng kanyang dibdib habang ang lalaki naman ay dahan-dahan na inalis ang kanyang kamay sa may kandugan niya.

"Sorry on how I acted, pero please just stay muna." Paghingi ng patawad ng lalaki, uma asa na sana siya ay pag bigyan.

"Aalis na talaga ako kung hindi mo pa rin sasabihin sakin kung ano ba talaga yan." Inis na sabi niya sa lalaki at tumalikod siya sakanya.

Ang hindi alam ng lalaki ay nag bibiro lamang na siya ay galit, habang siya naman ay ginagawa ang kanyang makakaya upang hindi gumawa ng ingay na siya pala ay natatawa sa lalaki.

"Sige na, eto na. I want you to be the personal nurse of my father." Kalmado ngunit mayroong halong takot na sabi ng lalaki sakanya. Dahil dito ay muli na niyang hinarap ang lalaki.

"Pero why?" Takang tanong niya sa lalaki.

"My father has dementia." Malungkot na sabi ng lalaki sakanya habang gumawa naman ng hugis O ang kanyang mga labi.

"Kaya nag leave muma ako from work para ma alagaan ko siya." Pagpapaliwanag ng lalaki tungkol sa kanyang kalagayan sakanya.

"My father has a lot of enemies kaya naman when the board finds out he has dementia, aalisin nila ang pinaghirapan niya in his entire whole life." Malungkot na pag papaliwanag ng lalaki sakanya habang siya naman ay hinihimas ang kanyang likod upang pa gaanin ang kanyang loob.

"I see, pero I can't promise na I will agree to be the personal nurse of your father." Medyo malungkot niyang sabi sa lalaki.

"Why?" Tanong ng lalaki sakanya na tila ay hindi pa ata niya nakikita ang nakikita ng lalaki sakanyang aking talento sa pagliligtas ng mga buhay ng iba.

"I don't think I am the right person to take care of your father. I don't think I have the enough knowledge to be so." Malungkot niyang pagpapaliwanag sa lalaking na bigong kunin ang kanyang pag sasangayon.

"Maiwan na kita. Magpa galing ka, bye." Pag papaalam niya sa lalaki at tumayo na upang umalis ng osptial at iniwan ang lalaking malungkot na nasa upuan.

'I think he does not understand na I not worthy enough to be a nurse.' Pa iyak niyang sabi sa kanyang isipan dahil sa pagsakit niya sa damdamin ng lalaki habang siya ay naglalakad palabas ng ospital.

'I will never give up, Jane. I will do everything to make you agree on my job offer, because I know you are the right person to be so.' Malakas na hugot ng pag asa ng lalaki at sinabi ito sa kanyang isipan.

Tumayo na rin ang lalaki sa pagkaka upo dala ang kanyang suwero at lumakad na upang bumalik na sa kanyang silid sa loob. Binuksan na ng lalaki ang pintuan at pumasok na sa loob ng ospital.

Liliko na sana ang lalaki patungo sa elebetor, ngunit napalakad ang lalaki sa ibang direksyon dahil sa kuryusidad sa isang kaguluhan na narinig niya sa may lobi ng ospital.

Puno ng mga tao ang lobi ng ospital at halos lahat sa mga ito ay nagsasalita kaya naman kahit na malapitan ka pa ay wala kang maiintindian.

Bago pa man makalapit ang lalaki patungo sa maraming tao, ay ang mga tao na mismo ang lumapit sa lalaki ng may maka pansin na isang tao sa kanyang pagkakakilanlan.

"Si Mr. Lian Zamora!" Sigaw ng isang babaeng baliw na baliw sa pag dating ng lalaki.

Pagkarinig palang ng mga tao sa sigaw ng babae ay ka agad na silang umalis sa kanilang pyesto at tumungo kung na saan ang lalaki.

Dahil sa mabilis na pag takbo ng nga tao ay walang ng naka pansin sa isang taong kanilang na saktan at ang lalaki lamang ang naka pansin sa na may tao na palang na saktan.

Hindi nag dalawang isip ang lalaki na lumapit sa taong naka hilata na ngayon. Ginawa ng lalaki ang lahat ng kanyang makakaya upang maka daan sa mga taong nagsisiksikan sa kanyang harapan.

Nang ma silayan na ng lalaki ang taong sa tingin niya ay na himatay, ay na doble ang kanyang pag aalala ng mapag tanto niya na walang iba kundi ang taong nagligtas sa kanyang buhay pala ito.

Napaluhod ang lalaki upang mas masilayan ang babae. Ka agad na tinanggal ng lalaki ang suwero sa kanyang kamay at itinapon ito sa may sahig. Hindi siya nag dalawang isip na buhatin ang babae.

Inilagay ng lalaki ang isang kamay ng babae sa kanyang balikat at inilagay naman ng lalaki ang ulo ng babae sa isa pa niyang balikat.

Sumoprta naman ang mga kamay ng lalaki sa likod at ibaba ng tuhod ng babae. Tumayo na rin ang lalaki dala-dala ang babae sa kanyang mga kamay.

"Tabi!" Sigaw ng lalaki sa mga tao upang paraanin sila.

Dahil sa pagkagulat ay ang mga iba ay nahulog ang kanilang mga gadget na hawak at ang iba naman ay napatayo na lamang na parang nan lamig na mga yelo.

Lumakad na ang lalaki patungo ng elebetor at dinala ang buhat-buhat niyang babae patungo sa kanyang silid. Malakas niyang binuksan ang pinto at lumakad muli upang ilapag ang babae sa kanyang kama.

Ka agad na may pinindot ang lalaki sa itaas ng kanyang kama at ka agad na mayroong dumating na mga nars sa loob ng kanyang silid.

"Sir! Na saan po yung suwero niyo sa kamay!?" Tarantang tanong ng isa sa mga nars naka rarating lamang sa lalaki.

"Don't worry about me. Please! Check on this women first!" Pag aalalang sinabi ng lalaki sa mga nars habang tinuturo ang babae sa kanyang kama.

Ayaw na ng mga nars na pagalitin pa ang lalaki kaya naman ay sinunod na lamang nila ito. Naglagay ng suwero ang mga nars sa kamay ng babae.

"Sir. Dehydrated lamang po siya kaya naman hinimatay." Pagpapaliwanag ng isa sa mga nars sa lalaki.

"Sige na. Kuha ka na ng wheelchair para mailipat na siya." Inutos ng isa sa mga nars sa kauusap lamang sa lalaki.

"No. Let her stay here." Utos ng lalaki sa mga nars.

"Pero sir." Hindi na natuloy ang muli pagsasalita ng babae ng makita ng nars ang itsura ng lalaki na mukhang inis na inis sa kanyang pagsasalita.

"Sige na, iwan niyo na kami." Sinabi ng lalaki sa mga nars.

"Bago kami umalis sir. Let us put back your IV first." Pagpipilit ng isa sa mga nars sa lalaki.

"Sige na, go on." Pag sangayong sabi ng lalaki sa mga nars at ka agad naman naglagay ng panibagong suwero sa kanyang kamay. Pagkatapos ay ka agad na rin na umalis ang mga nars sa silid ng lalaki.