Kendimi bomboş caddelerde buluyorum Taehyung. Gözlerim yalnızca seni arıyor.
Son bir kaç haftadır hastaneden daha az kaçar oldum biliyor musun? Çünkü giderek gücümü tüketiyor kalbim. Sana olan sevgimin bedeli olsun bu da diyorum.
Nereye gittin?
Neredesin Taehyung, zamanım daralıyor ve sana son bir kez daha sarılmak istiyorum. O öpücük seninle son temasımız olmamalı, halen çalabileceğim çok öpücük var. Neden gittik ki? Sorun neyse halledebilirdik.
Sevgilim, biz nelerin üstesinden geldik, aşamayacağımız tek şey ölümdür demedik mi?
Şimdi nereye kayboldun biriciğim, canparem?
Söylemeyecek misin bana?
Canımı yakıyor, senden uzaklaştığımı hissetmek canımı yakıyor bebeğim. Sen benim hep minik bebeğim oldun, sana söyleyemedim ama içindeki bana muhtaç çocuğu hep gördüm Taehyung. Şimdi nasıl en çok ihtiyacın olan şeyi öylece bırakıp gidersin? Yapma n'olursun!
Bilmeliyim.
Nerede olduğunu bilmeliyim. Sana bir kez daha sarılmalıyım.
Ama üşüyorum.
Ve sen yoksun sevgilim. Deliler gibi, zira tam bir deliyim ancak bilirsin lafın gelişidir, seni arıyorum. Sokaklar boş gece tüm karanlığı ile kalbimi elleri arasına almış şıkıştırmaya devam ediyor. Sen ise benden giderek uzaklaşıyorsun öyle, değil mi?
.*´`。*゚+