DELİ ÇAKIR +18 : GÖLGEDE KALAN YEMİN (ASKER SERİSİ 3)

3

*KADERDEN KAÇAMAZSIN

KAÇIŞ DA KADERDİR"

*İYİ OKUMALAR MİNNOŞLAR:)

 *GEÇİŞ BÖLÜMÜ TADINDADIR UMARIM YB EN KISA ZAMANDA GELİR:))

Çakır 5 gündür gündüzleri odasında, bazen de Suskunluk Odasında Kardelenin yanında kitap okuyor, geceleri ise tünelde hazırlık planlarını çoğaltıyordu. Planlarına baktıkça acı bir sevinç kalbinde beliriyordu. Bu hissi sevmeye başlamıştı. Başaracağını biliyordu. 6. gün ziyaretine Kurt Efe'nin gelmesiyle ertelemenin saçmalığını anladı. Onunla misafirhaneye gidip özel bölüme girdiler. Kurt'u incelemeye başladı. Biraz zayıflamış, yüzü yanmış hatta kabuk bağlamıştı. Saçlarını 3 numaraya vurmuş kaşlarındaki o kesik yara biraz daha belirginleşmişti. Değişmeyen tek şey rahatlığı ya da pervasızlığıydı.

"Seni burada beklemiyordum" dedi  Kurt Efe karşı koltuğa yayılarak.

"Ne zaman geldin"

"1 hafta oldu da. Buraya dün geldim. Malum istanbulda bekleyenim çok"

Çakır bu konuşmalardan hoşlanmaz ve kardeşine yakıştırmazdı.

"Adam gibi konuş demedim mi ben sana it"

"Ayıp oluyor senin aklın sakat, arkadaşlarım var. Arkadaş meabında lan"

Çakır hoşnutsuzca nefes alıp;

"iyi misin, yüzüne noldu"dedi

"Bu sefer biraz fazla sıcak bir yerdeydik, 50 cc güneş kremimi almayı unutmuşum be çakırım. Duru sağolsun dün beni bir bakıma yatırdı. Yüzüm yıllık bakımını Duru'ya borçlu" dedi gülerek.

"Keyfin yerinde sıkıntı yok o zaman"

"Çok şükür, vazifemizi yapıyoruz. Senin şafak kaç"

"Belirsiz"

Kurt bu cevaptan sonra biraz kendine çekin düzen verip;

"Abi uzun zamandır gelmezdin, noldu yine mi başladı" dedi endişeyle.

Çakırın en hoşlanmadığı şey dikkatin kendi üzerinde olmasıydı. Ne zaman ışıklar üzerine yakılırdı öfkelenmeye başlardı.

"Hayırdır çocuk muyum ben lan, klasik sıkıntılar sanki gelmediğim yer. Ben burada büyüdüm sayılır. Sanki dün geldik tövbe. Bu kadar abartmayın iyiyim ben"

Kurt bu cevaptan hiç hoşlanmasa da geri adım atmak istemedi;

"Hee klasik ise neden ekibine 1 ay izin adı altında dağılım yapmışsın. Hayırdır ekibin mi dağıldı . Dilsiz'i bugün ben içerden çıkarttım. Kartal sana kaç kere söylemiş ama ilgilenmemişsin"

Çakır sırtını geriye verip kafasını salladı;

"Ben yokum diye başıboş kalacak halleri yok. Dilsize gelirsek o çoktan haketti. Her zaman ben olamam."

"ilginç Dilsiz dünün delisi değil Çakır ama neyse kapatayım konuyu"

" Yarın Duru'yu al gel eve yemek yiyelim" dedi aniden Çakır