P̶e̶r̶f̶e̶c̶t̶l̶y̶ i̶m̶p̶e̶r̶f̶e̶c̶t̶

...and then I met her

Τρόμαξα και μόνο στη σκέψη. Δεν έπρεπε να σκέφτομαι έτσι

Τι θα έλεγε ο κόσμος;

Η οικογένεια μου;

Η κολλητή μου μπορεί να μην ήθελε να με ξανά δει.

Το κράτησα

Δεν το είπα

Είμαι κορίτσι και είναι κορίτσι

Δεν επιτρέπεται

Η μόνη φορά που δεν ξέρω τι πραγματικά να κάνω.

Το μυαλό μου λέει να το ξεχάσω

Η καρδιά όμως να συνεχίσω

Νιώθω απαίσια και αηδιάζω με τον εαυτό μου.

Γιατί μέχρι και σε αυτό να είμαι διαφορετική;

Δεν θέλω να διαφέρω

Θέλω να είμαι ένα φυσιολογικό κορίτσι χωρίς καμία ατέλεια

Τα μάτια της;

Τα καλύτερα μάτια που έχω δει στην ζωή μου

Το χαμόγελο της;

Το χαμόγελο της πηγαίνει την καρδιά μου στα αστέρια

Το γέλιο της

Μακάρι να ήταν μουσική να μπορώ να το ακούω όλη μέρα

Θέλω να την φιλήσω

Σαν να είμαστε σε αυτόν τον κόσμο μόνο εγώ και αυτήν.

Κάθε μέρα το μυαλό μου γεμίζει με σκέψεις

Πως θα καταλήξει αυτό

Φοβάμαι για την κατάληξη

Προτιμώ να θυσιάσω την ευτυχία μου από το να χάσω άτομα που αγαπάω από την ζωή μου.

Ο φόβος σε κάθε μου σκέψη δεν λείπει

Με ακολουθεί σε κάθε μου βήμα

Σε κάθε μου σκέψη

Σε κάθε μου λέξη

Δεν μπορώ να τον αποφύγω

Η απελπισία με κυριεύει για ακόμη μια φορά.

Με κοιτάει και λιώνω

Να το ξέρει αυτό άραγε;

Δεν της αξίζω

Της αξίζει μια κοπέλα που να μην φοβάται

Να μην την νοιάζει η άποψη των γύρω της

Να μην την νοιάζουν τα στερεότυπα

Θα πρέπει να ζει ελεύθερα χωρίς κάποιον να την κρατάει πίσω

Δεν μπορώ να την κρατήσω πίσω