You Are The Only Medicine That Cures Me

1. Bölüm

-Hadi uyan artık yetmedi zıbardığın

Fourth: Evet yine aynı ses, aynı cümle. Duyduğunuz ses annem'e ait maalesef tabi anne demeye bin şahit ister ama neyse. Hazırlanıp çıktım yoksa okula geç kalıcaktım ve bu da benim için ölüm demekti çünkü hoca sınıfta olucak ve sınıftaki herkes bana bakıcak ugh! Çok korkutucu, en azından benim için öyle. Okula vardım neyseki geç kalmadım. Sınıfa çıktım tanımadığım kişiler vardı ve biri de yanımda oturuyordu napıcam ben diye düşünurken aniden hoca geldi yerime geçmemi söyledi mecburdum ve yerime geçtim. Çok geçmedi ki hoca bana bağırdı evet şaşırmadım çünkü ne zaman yanıma biri otursa krize girip kimseyi duyamaz ve algılayamazdım ve hoca her seferinde böyle bağırır beni azarlardı, artık alıştım ama isteyerek yapmıyorum ki sonuçta napabilirim.

[Çıkış zili çalar]

Ford: Selammm

Fourth: [Şaşırmış bi' şekilde] Umm

Ford: Az önce neden öyle oldun ki? Eğer winny'in yanına oturmasına rahatsız olduysan ona söyleyebilirim kalkar yanından hm?

Fourth: ...

Fourth: Evet bişey söyleyemeden gittim yanından oysa ki çok cana yakın görünüyordu ve nazikti off kendimden nefret ediyorum. Bi' arkadaş grubunun bana doğru geldiğini fark ettim, bunlar yeni gelen çocuklar, yanımda oturan, benimle nazik konuşan ve diğerleri. Ayh tam arkamı dönüp gidiyordum ki omuzum da bi el hissetim ve o anda yere kapandım ve titremeye başladım, herşeyden tetikleniyorum en ufak şeylerden bile, herkesin abartığmı da düşünmesi de bu yüzden.

Ford: Şey, iyi misin?

Fourth: Umm

[Fourth yavaşça ayağa kalkar]

Satang: Özür dilerimm, böyle olacağını düşünemedim

Fourth: Sorun değil

Ford: Arkadaş olalım mııı?

Büyük bi' sevinçle sordu ford, fourth'a aslında fourth kabul etse hiç biri kötü karşılamazdı sadece başlarda biraz soğuk olurlardı o kadar, o da tanıyana kadar grup'dan biri boğuk bir sesle "okuldan sonra bişeyler içicez gelmek ister misin?" Dedi. Bu ses Winny'e aitti.

Ford; Aynen gelmek ister misin? hem tanışırız daa

Fourth; (İç çeker, kısık bir ses ile) İzin alamam ki

Winny; Kimden izin alamazsın??

Fourth; Annem

Satang; neden?

Ford; Biz izin alsak?

Fourth; İzin almak bi yana arkadaşim
olduğnu bile öğrense evden çıkarmaz

Winny; Ne alaka amk! Mal mı bu kadın

Satang; Winny, sakinn ol

Winny: Peki.

Fourth: Benim gitmem lazım görüşürüz

Ford: Tamam dikkatli gitt

Fourth: Umm

Fourth: Aslında iyi gibiler ama kesin arkadaş olsaydık yine aynısı olurdu kim benimle arkadaş kalmak ister ki annem'in de dediği gibi beni kimse asla sevmicek. [Fourth'un gözleri dolar]

Gemini: [Peçete uzatır] Buralar çok tenha oyalanma da eve git [Der ve cevap bile beklemeden gider]

Fourth: Bu neydi şimdi?

[Fourth eve varır]

- Geldin mi sonunda?

Fourth: Geldim

- İyi ben 1 hafta yokum haberin olsun, birazdan gidicem

Fourth: Ve bana şimdi söylüyosun ne güzel off neyse nereye gidiceksin?

- Phawi'nin yanına gidicem

Fourth: Peki

[Annesi gider]

Fourth: Evet yine tek kaldım her zaman bi' bahane bularak bi' yerlere gidiyor, o kadar can sıkıcı ki ve benim yalnız kalmaktan korktuğumu bildiği halde beni o kadar umursamıyor ki hani ben ona ne yapmış olabilirim evet Kendimin sevilmicek biri olduğunu biliyorum ama yine de annem'in bile beni sevmemesi canımı çok yakıyor.

[Bi' anda gök gürler]

Fourth: [Kulağını kapatır ve tekrardan titremeye başlar] Hayır hayır hayır lütfen lütfen [Ağlamaya başlar]

[Kapı çalar]

𝐘𝐚𝐧𝐥ış𝐥𝐚𝐫ı𝐦 𝐯𝐚𝐫𝐬𝐚 𝐤𝐮𝐬𝐮𝐫𝐚 𝐛𝐚𝐤𝐦𝐚𝐲ı𝐧, 𝐮𝐦𝐚𝐫ı𝐦
𝐛𝐞𝒈̆𝐞𝐧𝐢𝐫𝐬𝐢𝐧𝐢𝐳𝐳 <33