1. Bölüm

32 14 2
                                    

(Karakterler gerçek hayattaki karakterleri, Beste benim <3)

2017

Sabah kalkar kalkmaz koşup günlüğüme selam verdim. Sonra Karamel'i kucağıma alıp burnuna bir öpücük kondurdum. Bugün çok mutlu olacaktım, biliyordum. Çünkü okula gitmiyorum. Bugün Cumartesi! En sevdiğim gün. Kalkıp sabah rutinimi tamamlayınca aynaya bakıp kendimi selamladım. Yüzümdeki gülümseme o kadar hoştu ki. Tamamen gerçek bir gülümseme. Okulda hiç olmadığı kadar gerçek. Ben Beste, 8 yaşındayım. Ailemle arada olan tartışmalarım dışında hayatım çok güzel. Tabii birde dışlanmam dışında. Okuldaki arkadaşlarım beni seviyor ama arada bir küsüp beni yalnız bırakıyorlar. Bu üzücü. Ama olsun benim mutluluğumun sonu yok. Her sabahım güzel olacak çünkü ailem beni anlar. Hem belki yeni arkadaşlar edinirim belli mi olur?

Aşağıdan gelen seslerden annemlerin uyandığını anlamıştım. Koşarak salona indiğimde kahvaltı hazırdı. 'Günaydıııınnn' diye içeri girdim. Annem de benim yanıma gelip bana sarıldı. Ona sımsıkı sarılmak bana çok iyi geliyordu. Babam içeri girince onun da boynuna atlayıp yanağından öptüm. Babam bana gülümseyip aynı şekilde bana sımsıkı sarıldığında annemde yanımıza geldi. Bu bizim aile sarılmamızdı. Aile vaktiii!

Güzelce kahvaltımızı edince beraber film açıp izledik. Hafta sonlarını bu yüzden çok seviyorum. Ailecek vakit geçirmek bana ve aileme çok iyi geliyor. Filmden sonra odama koşup günlüğümü aldım. Günlüğümle de konuştum ne güzel!

2022

Sabah kalktığımda söylenerek yataktan çıkmıştım. Yarın okulun ilk günü ve ben hiç mutlu değilim! Allah okulun da belasını versin :) Vallahi 7.sınıftayım yani daha doğrusu yarın olacağım. Hiç heyecanlı değilim diyemem ama çok heyecanlı da değilim yani. Sıradan bir gün işte. 6.sınıfım iyiydi. Eğlenceli geçmişti. Ben iyi şeylerin ardından kötü şeyler olacağına inanıyorum. Bu sene umarım iyi olur.

Ertesi sabah...

Ben mışıııl mışıl uyurken annem odama girmiş kıyafetlerimi sandalyeye koyuyordu.

"Beste! Kalk artık yaa! Kaçıncı kez söylüyorum. Bak kalkmazsan seni bırakır çıkarım!" dediğinde kalk dediğini ilk duyuşumdu. Söylenerek kalktığımda mükemmel bir kahvaltı beni bekliyordu. Mısır gevreği... Q

Sonunda hazırlanıp okula gitmek için yola çıkmıştım. Okula vardığımda Ecrin'i görmüştüm. Koşup boynuna sarıldım. Beni görünce o da sevinmişti. Sınıfa girdik.

Ecrin Mami'yi yani Muhammet'i seviyor. Ben bu sene boşum. Kapım kapalı. Ama günlerdir Ecrin başımın etini yedi vallahi. Yusuf diyip duruyor. Hayır yani çocuğun adı Yusuf değil ki?! Biri şu kıza adının Yunus olduğunu söylesin! Ayrıca daha kaç kere söyleyeceğim ben ya!? Sevmiyorum kardeşim sevmiyorum ya!

1 hafta sonra...

Varya Ecrin Allah senin de belanı versin kardeşim. Püh sana. Evet, Allah benim de belamı versin. Hoşlanıyorum evet! Of Ecrin yaa! Popo suratlı Ecrin! (Okuyorsan seni çok seviyorum göttoşum) Sen git sev ya o zıkkımı ben niye seviyim ki?! Ama harbi iyi çocuk hee. Ay ne diyorsun Beste yaa! Sus, sus, sus, sus! Delirdim ben ya. Vallahi. Durum vahim. Ama... Cidden çok tatlı!

1 ay sonra

Eveeet bir aşkı daha platoniğe çevirdim. Ne güzel (!). Çocuk beni sevmiyor ama ben durur muyuuum? Durmam! Devam kee!

3 hafta sonra...

Çocuğa "Kaplan" ismini takmak Ecrin'in neresinden çıktı acaba!? Salak ya. Bütün okul hatta o da dahil öğrendi ya! Taha arkadaşımızı da kutlarım çünkü büyük pay onda! Aferim Taha iyi halt yedik şimdi dimi?! Ooofff sevmiyor zaten sevmiyooor!

Bu bölümden sonra her bölümde bir anımız olacak. Onun hatırlamadığı ya da  iğrenerek hatırladığı ama benim belki de hiç          unutamayacağım anılar bunlar...

Umarım seversiniz...
Ama o sevmezdi...

OYLAMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN AŞKLARIM :)

İmkansızlıkların içinde açan bir papatyayım... Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin