Ruhunuzun birinin avucunda ve o elin sahibinin kalbi olmayan bir gaddar olduğunu hissettiğiniz oluyor mu?
Çünkü bu bana o kadar sık oluyor ki bu aralar. Ruhum sıkılıyor, nefesim boğazıma diziliyor her yer siyah beyaz oluyor. Ne kadar da acizce hayatını başka biri farkında olmadan o kadar da güzel yönetiyor ki.
Kuklasınız resmen nereye yönlendirirse oraya...
En çok hissettiğim duygu bu işte çaresizlik, bıkkınlık ve kocamannnn bir sıkıntı bulutu... Mutlu olacağım şeyler olmuyor mu, oluyor tabii ki ama hiçbir duyguyu şu üç duygu kadar yoğun yaşayamıyorum. Bu satırları bir hikaye kahramanı olarak değil Nisa olarak yazıyorum. Çünkü bu bir hikaye değil kendi hayatım, kendi hislerim. Uzun zamandır bu hislerden kurtulmaya çalışıyorum. Ders çalışarak, şarkı dinleyerek, ağlayarak...
Sıra bir şeyler yazarak denemekte umarım bu yardımcı olur ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gri
RandomBen bir renk olsam gri olurdum. Karmaşıklığın rengi gri... ♡ Bu bir hikaye değil. Bu benim gerçek yaşamım her bir bölümü birbirini takip etmese de benim hislerim ve yaşamımdan bir parça olacak. Burada yayımlama sebebim ise belki de birbirimizden...
