"ဗျို့အန်တီ"
"အန်တီကိုချစ်လို့လေ"
"မင်းဘယ်လိုလူစားလဲကွာ"
"အန်တီကောင်မလေးဖြစ်မယ်လူစားလေးပါအန်တီရယ်"
"ငယ်ကလေချစ်စရာမကောင်းဘူးလားအန်တီရယ်"
"မင်းဟာနောက်တီနောက်တောက်နဲ့အရူးမလေးပဲငယ်"
..........................
doctor myat mind
အဲ့နေ့က ကျွန်မသာ ငယ်ကို
လက်မလွှတ်ခဲ့ရင် မပြန်ခိုင်းခဲ့ရင်အသ်ိနဲ့ ငယ်အကြောင်းအလုံးစုံသာကျွန်မသိခဲ့မည်ဆို
ပါလျှင်ကျွန်မနောင်တတွေရနေမိတယ်...ငယ်တကယ်တော့အတော်ဆုံးသရုပ်ဆောင်ပါကျွန်မကတော့ ကို့ယ်ဇာတ်လမ်းအဆုံးတောင်ကိုယ်မေ့နေလောက်ထိသွေးပျက်ခဲ့တဲ့စာရေးသူတစ်ယောက်ပါပဲ
ငယ် က ကျွန်မ ဘဝတွက်
နောက်တဖန်မကြားရတော့မယ် သီချင်းသံလေးလိုပါပဲ...
ထပ်ပြီးတီခတ်ခွင့်မကြုံတော့တဲ့လက်ကွက်လေးတစ်ခုသာသာပါပဲ...
ငယ်ရေ အခုဆိုငယ်က်ိုအန်တီသ်ိပ်လွမ်းတယ်သိလား အရင်လိုဆေးခန်းကိုချောင်းပေါက်မတက်ပက်ကျိလိုကပ်နေတဲ့ငယ်လဲ အန်တီနားမရှိတော့ဘူး
ငယ်အန်တီကိုတကယ် စိတ်နာနေပြီလား ကျွန်မမေးချင်နေမိတယ်
ကျွန်မအခုဆိုရင်...မာလာမောက်ချိုက်တွေကိုမစားဖြစ်တော့ဘူး...ချွေးတွေကြားက ပြုံးပြ တက်တဲ့ငယ်က်ိုလွမ်းမိသေးသား...တကယ်လ်ို့
ငယ်ကိုကျွန်မအတ္တမကြီးခဲ့ရင်ကောင်သားတွေးမိသေးသား....အခုဆို ကျွန်မနောက်ကိုအမြဲ လိုက်တက်တဲ့ကလေးမလေးငယ်..ငယ်ကဘယ်မှာလဲ...ငယ်ကိုချစ်သော ကျွန်မ
နှလုံသားက ကမ္ဘာမြေမှာထပ်မံရှင်သန်နေမှာပါ...ငယ်ကိုသတိရတ်ိုင်း...ငယ်ဆိုနေကျ...ခိုင်သီချင်းကိုကျွန်မနားမထောင်ဝံတော့ဘူး...နောက်ပြီးငယ်ကြိုက်တဲ့ ဆရာတက္ကသိုလ်ဘုန်းန်ိင်ရဲ့သူငယ်ချင်းလိုပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင်ကိုဖတ်မိတိုင်းမျက်ရည်ကျမိတယ်..ငယ်က ခိုင်ကိုစွဲလမ်းကြောင်းပြောတိုင်းကျွန်မ မနာလိုလောက်ထကိုငယ်က ခိုင်ကိုသဘောကျတာကို...
