dahlia | sooshu

prologue

"çok güzelsin."

yattığım yerden ay ışığıyla aydınlanan bedene baktım. teşekkür ederim.

bir süre sessizlik oldu. pencereden içeri giren zayıf ışık odayı aydınlatıyor ve kutsal görüntüsünü daha da ulaşılmaz kılıyordu. uzun siyah saçlar, bembeyaz bir ten. kırmızı, günah kokan dudakları. ince yorganın altından kendimi saklamaya çalışmadan ona bakarken o çalışma masama oturmuş beni izliyordu.

"daha ne kadar beni izleyeceksin?"

güzel, kırmızı dudakları hafifçe kıvrıldı. daha ne kadar yanında kalmamı istersin?

yataktan kalkmadan elimi uzatıp ona dokunmaya çalıştım. "sonsuza kadar."

ince bedeni yaslandığı masadan kalkıp bana yaklaştı ve yatağın başında dikildi. narin eli yüzümü okşadığında gözlerim benden izinsiz bir şekilde kapandılar, yavaşça çöken bir büyü gibi uyku bastırıyordu. biliyordum, veda etme vakti gelmişti. "sonsuza kadar yanımda kal, Dahlia."

gözlerimi aralayarak kirpiklerimin arasından ona baktım, her an silinip yok olacak gibiydi. gülümseyerek üstüme eğildi, dudakları iyice yaklaştı ve yanağıma ufak bir buse kondurdu.

tatlı rüyalar, shuhua.