"Keşke düşüncelerim de kapansa gözlerim kapanınca."
William Shakespeare.
İyi okumalar 💗
Medyadaki şarkı bu bölümü yazarken dinlediğim bir şarkı
Arden'den
Arel kucağımda uyuya kalmıştı , onu koltuğa yatırıcam zaman istememiş ve bana daha çok yapışmıştı , bu haline tebessüm ettim . Yamaç hastaneye sürüyordu arabayı , Arel farkında mıydı bilmiyorum , ama rengi bembeyaz olmuş ve tir tir titriyordu , iyi değildi normal olarak . O orospu çocuğu aklıma gelince sinirle elimi sıktım , ya ben orda olmasaydım diye düşününce sinirle gözlerimi kapadım , öldürmek istedim o orospu çocuğunu.
Arelin birden titremesiyle düşüncelerimden sıyrılıp ona baktım ,terlemiş kaşlarını çatmıştı , yine daha çok titremesiyle uyandırmaya çalıştım onu.
"Arel hadi uyan kabus görüyorsun " uyanmayıp daha çok titremeye başladı , yapıcak aklıma bir şey gelmeyinde direk sarıldım ona , sarılmamla titremesi biraz azaldı , ama hala titriyordu .
Hastaneye geldiğimizde doktorlar direk karşıladı bizi Areli kucağımdan secdeye bıraktım . Tam onunda birlikte gidicekken telefonumun çalmasıyla arayan kişiye baktım , Kardeşim yazısını görünce önemli bir şey olabilir diye uzaklaşıp açtım .
"Kardeşim sakin ol bir , noldu anlat şimdi ?" Dediği şeyle şok oldum
"Olum emin misiniz ?"
"Hastanedeyim"
"Yok bana bir şey olmadı işler karışık anlatırım "
"yarın gelsem olmaz mı ?"
"Tamam peki geliyorum hemen " telefonu kapatıp Yamaçın yanına gittim .
"Yamaç ben gidiyorum korumalarla siz burda kalın Arel uyanınca haber verin bana , bir şey olursa haber ver " diye tembihledim
"Tamam abi sen rahat ol biz burdayız " kafamı salladım . Arabama doğru yürüyün sürücü koltuğuna geçtim , arabayı çalıştırıp direk gaza bastım ve bizimkilerin yanına doğru yol aldım , ama aklımda hala Arel vardı.
Arel'den
Gözümü açtığımda etrafıma baktım ve hastane odasında olduğumu fark ettim , duvardaki saatte 05.00 yazısını görünce şok oldum . Eve gitmem gerekiyordu , sabah Zerrin ve Murat beni görmezlerse çok kötü yapalardı . Yataktan kalmaya çalıştım, ama hala titriyordum ve kolumda serum vardı , serumu çıkartıp zar zor ayağa kalktım . Ayağa kalkmamla gözüm karadı ,ama düzelmesini bekledim . Düzelince odadan çıktım ,ve etrafıma baktım . Bir kaç adam koltuklarda uyuya kalmıştı , onları uyandırmamaya özen gösterip hastaneden çıktım.
Hastaneden çıkınca soğuk hava'nın tenime çarpmasıyla titredim. Odadan çıkmadan önce çantamıda almıştım telefonum ve cüzdanım neyseki içindeydi. Etrafta bir taksi aradım , gördüğüm ilk taksiye binip eve doğru gitmeye başladım.
****
Taksi evin önünde durunca parayı ödeyip eve girdim, sessiz olmaya çalışıyordum , odama giderken bir anda ışıkların açılması ve Murattın bana pis pis bakmasıyla korkup geriye adımladım. Alayla bana gülüp yürümeye başladı üstüme.
"Ooo küçük orospumuz da gelmiş" daha fazla geriye gidemeden saçlarımdan tutup bodruma kadar sürükledi beni , ağlamaktan önüme göremiyordum artık . Bodruma beni bit çöp gibi fırlattı , vücudumdaki yaraların sızlamasıyla daha çok ağlamaya başladım. Kemerini çıkartıp bana gülerek gelmeye başldı, konuşup yalvarmaya çalışıyordum, ama beceremiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüme daha yakın
Ficção Adolescenteİnsanlar artık her şeyi yapardı , neden mi ? Para ve intikam için . Peki bir adam bu ikisi için bir meleğin hayatını yok ederse. Karıştırılmış bir kızın hikayesi , ama bu bildiğiniz karıştırılmalar gibi değil . Kızın geçmişi iyi değildi , geliceği i...
