~masquerade~

106 15 11
                                    

Asıl balo başlayana kadar herkes kendi halinde takılmıştı ve eğlenmelerine bakmıştı. Saat 00.00 olduğunda ise ışıklar söndü ve sahneye birisi çıktı. Konuşmasını yaptı ve herkes ayağa kalkıp, sahnenin yakınlarına doğru ilerledi. Herkes maskeliydi ve bazılarını şapka veya taç bile takmıştı. Reo arkadaşlarını veya Nagi'yi görmeye çalışıyordu. Görsede tanıyamıyordu. Bu loş ışıkta kimin kim olduğunu anlaması gerçekten zor bir durumdu. Herkes kendisine bir eş bulmuştu fakat Reo hala bulamamıştı. Rin dans etmeyeceğini, sadece Reo gelirken yalnız gelmesin diye geldiğini söylemişti. Bu yüzden Rin'i kafasından çıkarmıştı. Bachira ve İsagi ise bir şekilde bu loş ışıkta birbirlerini bulup, dans edeceğini biliyordu. Aynı şekilde Kunigiri çiftide bunu yapardı. Ryusae çiftine gelirsek, onlar zaten barın ordaydı en son yani dans ediceklerse yine beraber ederlerdi. Ayrıca Reo yanlışlıkla Sae ile dans etmeye kalksa, Shidou'nun onu yaşatmayacağının farkındaydı. Shidou ile dans etmeye kalksa -ki Shidou direkt Sae'ye koşardı- yine yaşama olasılığı düşüktü çünkü Shidou onu bilmem kaç kez vahşi bir şekilde döndürürdü. Seçeneklerden geriye sadece Nagi kalıyordu ama onu hiçbir yerde göremiyordu. Elinden birisinin tutmasıyla ve onu kendisine çekip diğer elini de Reo'nun beline atmasıyla, Reo'nun düşünceleri dağılmıştı ve sadece onu tutan o kişiye odaklanmıştı. Kim olduğunu çok merak ediyordu. Bu loş ışıkta çocuğu süzdü ama hala çıkaramıyordu kim olduğunu. Biraz Nagi'yi anımsatıyordu ama Nagi mi değil mi, emin olamıyordu. Çocuğa kim olduğunu sordu ve çocuk sadece gülümsemek ile yetindi. Cevap alamayacağının farkına varan Reo, daha fazla kim olduğunu sorgulamadı ve dans etmeye başladılar. Çocuğun her adımı ve her hareketi çok naif ve zarifti. Reo bundan gerçekten etkilenmişti.

?: Reo.. bugün, diğer günlere göre bin kat daha yakışıklı ve mükemmelsin. Beni bazen baştan çıkarıyorsun.

Reo bu iltifatlar karşısında utanmıştı. Ardından çocuğun adını bildiğini öğrendi ve sormaya karar verdi.

Reo: Adımı nereden biliyorsun?

?: Ahahaha çünkü okulda popülersin, Reo. Adın heryerde geçiyor. Seni hep merak etmiştim ve sonunda merakım beni buraya getirdi. Senin olduğun yere ^^.

Reo: Ah.. anladım.

?: Seni cidden görünüşün veya paran için sevdiğimi düşünüyorsan yanılıyorsun.
Evet daha seni tanımıyorum ama bu görünüşten daha fazlası olduğunun farkındayım. Gerçekten özel birisin, Reo. Bunu mali açıdan veya görünüşün açısından söylemiyorum. İnsanların hayatına girdiğin an onların o parlak güneşi oluyorsun. İnsanlar uyandığı zaman gökyüzüne baktıklarında güneşe değil, sana bakıyorlar aslında. Seninle tanışan çoğu kişide bu his uyanıyordur. Bu çoğu kişiden kastım ise seni gerçekten içten tanıyan insanlar.

Reo: Yani hiç kimse.

?: Öyle deme Reo..
Söylesene arkadaşlarına hiç içini açtın mı? Veya hiç gerçek duygularından bahsettin mi? Bunlardan bahsetmek zorunda değilsin, evet. Ama bahsetmezsen de insanların seni gerçekten tanıyıp tanımadıklarını da anlayamazsın, değil mi?

Reo: Sanırım, haklısın.

Çocuk, Reo'ya sıcak ve samimi bir şekilde gülümser. Bu Reo'nun kalbini ısıtmaya yeter de artardı.
Çocuğa teşekkür etmek istedi ama çocuk bunu hissedip, işaret parmağını, Reo'nun dudağına götürüp "şşh.." dedi. Reo bu hareket karşısında yüzünün yandığını hissetti ve kafasını yan tarafa çevirmişti. Çocuk, Reo'nun bu hareketine kıkırdamıştı. Reo ona dirseği ile acıtmayacak bir şekilde vurur. Çocuk kıkırdamayı keser ve dans etmeye devam ederler. Reo'yu elinden tutup, döndürmeye başlar. Döndürüşleri ne çok hızlıydı ne de çok yavaştı. Gerçekten döndürmeyi iyi bilen birisi olduğu apaçıktı. Çocuğun her dokunuşunda ve hareketinde, Reo beklenmedik bir şekilde büyüleniyordu ve rahatlıyordu. Bu maskenin altında kimin olduğunu gerçekten çok merak ediyordu. Reo içinden bu cümleyi söylemeden edemedi: "kimdi bu ellerimden tutan maskeli çocuk?"
Şuan da tek merak ettiği soru, bu soruydu. Balonun bitiminde çocuk, Reo'ya yaklaştı. Yüzleri baya yakındı, alınları ve burunları birbirlerine temas ediyordu. İkisininde gözleri birbirlerine kenetlenmişti.

?: Gözleri çok güzel, Reo.
O mor irisleri insanı gerçekten de çekiyor. Çok büyüleyicisin~.

Reo: A-A >///<.

?: Ahahahah! Utanınca gerçekten çok şirin oluyorsun.

Reo: Sus..

?: Pekii, pekii.
Sustumm.

Ağızları konuşmaz ama gözleri konuşur.

?: Reo..

Reo: Hm?

Reo'nun birden gözleri şoktan açılır. Çocuğun böyle bir hareket yapmasını beklemiyordu. Çocuk ellerini, Reo'nun beline dolamıştı ve kendi dudaklarını, Reo'nun dudaklarıyla birleştirmişti. Öpücük hem kısaydı hem de tutkuluydu. Enteresan bir şekilde Reo'da bu öpücüğe karsilik verir.
Kısa ve tutkulu olan bu öpücükten sonra çocuk Reo'yu bırakıp kaçar.
Reo ona dur der ama dinlemez çocuk. Reo bir şeyin üzerine basar ve bastığı bu şey ise çocuğun maskesiydi. Reo bu maskeyle çocuğu nasıl bulacağını bilmiyordu ama bir şekilde denicekti.
"Seni bulucam, maskeli çocuk.."






















______________________________________

______________________________________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
&quot;a melody that warms my heart&quot;Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin