(Ε)λίζα:Πότε φτάνουμε μαμά;
(Κ)ατρίν:Είμαστε αρκετά κοντά γλυκιά μου. Ε:Εχώ κουραστεί πολύ. θέλω να φτάσουμε όσο πιο γρήγορα μπορείς μπαμπά. Θέλω να κοιμηθώ
(Τ)ζον:Ειμαστέ στην πόλη του Los Angeles το σπίτι είναι λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη. Άρα σε 10-15' θα είμαστε εκεί.
~Ντριιν
Ε:Το δικό μου είναι.
~Η Ελίζα μιλά για λίγο στο τηλέφωνο.
Κ:Ποιος ήταν γλυκιά μου;
Ε:Από την σχολή χορού μου ήταν μαμά...
~Η Ελίζα βάζει τα κλάματα.
Κ:Γιατί κλαις μικρή μου;
Ε:Μαμα εδώ που με έφερες δεν έχει σχολές μπαλέτου του δικού μου επίπεδου! Η κυρία Άννα έψαξε όλες τις σχολές χορού και λέει πως μόνο κάτι ψευτοδασκάλες είναι εδώ για να διδάξουν και κανείς δεν πάει να διδαχθεί μπαλέτο. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει σχολή άρα θα σταματήσω το μπαλέτο.
Κ:Μπορεις να χορεύεις μόνη σου γλυκιά μου. Είσαι πάρα πολύ καλή και δεν έχεις κάτι άλλο να μάθεις, η εξάσκηση σου λείπει.
Ε:Μαμα δεν ξέρεις πως είναι.
~Η Ελίζα σταμάτα να μιλά και δεν απαντούσε σε κανέναν από την οικογένεια της που της μιλούσε μέχρι το τέλος της διαδρομής. Φτάσανε στο σπίτι.
