Mode voor Dummies

Hoofdstuk 1

Vloekend duwde ik de deur open van mijn appartement. Mijn sleutel viel uit het slot en met een kwade beweging van mijn arm griste ik hem van de grond af. Met een zucht duwde ik eindelijk de deur verder om vervolgens aan de grond genageld te staan. What. The. Fuck. De sleutel viel alweer uit mijn handen. De koffer storte met veel kabaal op de grond. Voor me zat een vrouw op haar ondergoed mij met een grijns op te nemen. Haar ogen waren met veel eyeliner omringd en bekeken me spottend. Langzaam kwam ze overeind. Ik voelde me onpasselijk. Het liefst was ik nu zo snel mogelijk weg. Mijn ouders hadden me altijd netjes opgevoed maar dit? Een huivering liep over mijn rug.

''Hey, haar stem klonk schor en hees. Als je even wilt wachten? Dan trek ik wat aan.'' En met een grijns draaide ze zich weer om. Ze hulde zich in een blauwe badjas wat perfect matchte met haar haar. Ik kon alleen maar naar haar lichaam staren. En nee ik was niet lesbisch. Ik staarde alleen maar naar haar lichaam. Yeah, right Emma.

''Mijn naam is Andrea.'' zei de vrouw tegen me. Haar ogen donker als een nacht zonder sterren keken me vals aan.

Mijn keel voelde droog aan. Ik knikte maar bedacht me toen. ''Emma Singers.'' Mijn stem sloeg over. ''Aangenaam.'' En ik perste een glimlach op mijn gezicht. Nerveus haalde ik een hand door mijn haar. Als mijn ouders wisten hoe mijn kamergenoot eruit zag... Sleepten ze me gelijk van deze universiteit af. Maar ze waren hier niet en ik was eindelijk bevrijd van het strenge regime thuis.

''Ik had niet gerekend dat je vandaag al zou komen..'' Andrea's hese stem haalde me uit mijn gedachten.'' Anders had ik me wel aangekleed.'' En ze glimlachte naar me. Geen valse grijns zoals net maar oprecht vriendelijk. Verward keek ik haar aan. ''Maar.. Vervolgde ze. Ik heb een party vanavond en ik was net bezig met kleren uitzoeken.''

Ik keek om me heen en zag inderdaad kledingstukken rondzwerven. Mijn ogen begonnen te glimmen. ''Kan ik je helpen?'' Shit. Wat had ik gezegd? Geschokt deed ik mijn mond open om het weer af te wimpelen. Maar Andrea was me voor. ''Probeer maar.'' En ze grijnsde scheef naar me. Alsof ze afwachte wat ik ging doen deed ze een stapje naar achter. Met een droge keel nam ik de kleding op. Ik liep naar de kast wie openstond.

''Wat voor soort feestje is het?'' mijn stem klonk als hoog gepiep. En ik voelde me rood worden.

''Je weet wel... een typisch studentenfeestje.''

Fijn. Nu wist ik nog amper iets. Ik verzamelde al mijn moed. ''Mag ik?'' En ik maakte een gebaar naar haar kledingkast. Ze knikte vaag en stak een sigaret op. ''Ga je gang maar.'' En blies de rook uit in de kamer. Uit mijn ooghoeken registreerde ik dat ze naar het raam liep en opendeed. Ik pakte een soort leren broekje eruit. Wat er best cool uitzag. Ik legde het aan de kant en begon bij de jurkjes. Het was vooral pastelkleuren wat ze had. Ik pakte een lichtroze jurkje en hield het voor me. Aan de de voorkant was het diep uitgesneden en liep er kant langs. Op zich zag het er wel cool uit. Maar het was veelste kinderachtig vond ik. Te schattig. Het paste niet bij Andrea. Ik rommelde verder en pakte nu een donkergroen strak jurkje vast. Het scheen door en er zaten touwtjes aan de onderkant. De hals was wederom heel laag maar ik had mijn keuze gemaakt. Ik hield het voor me. Waarschijnlijk viel het net over haar billen. Ik draaide me om en zag Andrea ver uit het raam hangen. Een walm van sigaretten rook wolkte door de kamer heen. ''Ik denk dat ik wat heb.''

Ze pakte het aan en liep zwijgend door een deur heen. Even later kwam ze weer terug. Ik hapte naar adem. Het contrast van de kleuren was verbluffend. Een grijns verscheen op mijn gezicht. Dat het nog doorscheen maakte haar nog sexier dan ze al was. Het jurkje deed haar vormen goed uitkomen. Ze had werkelijk waar een prachtig lichaam!

''En? Bevalt het uitzicht je?'' Ik voelde een blos opkomen. Shit.

''Ik vroeg me af wat je er van vond?'' En ik probeerde haar zelfverzekerd aan te kijken. Wat best moeilijk ging.

''Het kan er mee door.'' Maar ik zag haar ogen glimmen van blijdschap. ''Maar hij schijnt wel door. Meestal later op de avond gaat pas alles uit.'' Ze gaf me een knipoog. ''Als je snap wat ik bedoel...'' En ze keek me grijnzend aan.

''Oh.. uuh..''

Haar zwarte ogen keken me vol humor aan.

''Ja.'' Ik schraapte mijn keel. ''Ik had er wat onder gezocht.'' Ik pakte het leren broekje van de grond en gaf het aan haar.

''Goede keuze...'' En het leek echt even of ze me met respect aankeek. Zonder schaamte trok ze het voor me aan. Ik keek snel een andere richting op. En voelde me alweer rood worden. Mijn oog viel op een paar pumps. Ze waren zwart met een gouden kettingkje om de hak heen. ''En deze eronder?'' Ik pakte ze en gaf ze aan Andrea. Met een grijns keek ze me aan. ''Ben je stylist ofzo?'' Ik voelde me weer rood worden. Het was een droom van me. En nu eindelijk kon ik die droom waarmaken.''Nog niet. Maar ik word het wel.''

Ze keek me aan Met haar donkere onpeilbare ogen. Zag ik daar nu een zweem van bewondering? Maar toen ik beter keek had ze weer die spottende blik in haar ogen.

''Je doet het wel goed.'' En met die woorden draaide ze zich om en verdween weer door dezelfde deur. ''Ik ga me opmaken.'' En smeet de deur achter haar dicht.

Fijn. Nu stond Emma Singers hier dan. Niet wetend wat ik anders moet doen sleepte ik mijn koffer maar naar het andere bed wat achter een afscheiding lag. Ik pakte mijn koffer uit en legde mijn kleding in de kast. Ik maakte mijn bed op en plofte erop neer. Dat van net was raar. Zeer heftig raar. Zoals in de zin van. strange, stranger, strangest. Ik sloot mijn ogen. Ik was met ruzie het huis uit gegaan. Mijn ouders waren er nog steeds niet mee eens dat ik deze opleiding wilde doen en op kamers wilde gaan. Ze hadden tegen me geschreeuwd me proberen over te halen door middel van omkoperij. Maar niks hielp. Ik had geknokt voor deze opleiding. Jaren ervoor gewerkt om het geld voor dit allemaal bij elkaar te krijgen omdat mijn ouders weigerden om mee te betalen. Ze bulkten van het geld. Dat niet. Maar ze waren gewoon te koppig om ook maar iets van geld geven aan mij. Wat mij betrof waren ze gewoon ziek in hun kop. Ik was nu eenmaal niet de droomdochter wie ze hoopten te krijgen. Ik was niet zoals mijn broer Axander. Ik kon het simpelweg niet. Axander had voor me betaald. Zodat ik toch op deze opleiding kon. Het was een schatje. Zonder hem zat ik nu nog minimaal 5 jaar bezig met werken om geld bij elkaar te brengen voor deze opleiding. En ik was hem eeuwig dankbaar voor deze gulle gift.

Ik zuchte en viel in slaap.

***************************************************************************

''Hey! Emma! Wakker worden! Goden...''

Ruw werd er aan me geschud. Ik opende mijn ogen om een tirade af te steken tegen de persoon wie durfde me wakker te maken.

Voor me stond Andrea met een vage grijns op haar gezicht. Ik zuchte inwendig. Met een ruk werd mijn laken van mijn lichaam afgerukt. 'Jij fucker!' Kwaad sprong ik op. 'Laat me slapen!' Ik griste mijn laken van de grond. en wilde weer gaan liggen.

Andrea maakte een afkeurend geluidje. 'Ik nodig je bij deze uit voor een feestje...'