kurtuluştan doğan aşk~ \BAKUDEKU

...

normalde cevap vermezdim ama karşımda o ki olunca istemeden konuştum 

''ş-şey...''

B: babanla kavga ettin değil mi?

birden şaşırdım 

İ. s-sen nerden biliyorsun?

B: evim sizinkiyle yan yana sesinizi duyabiliyorum...

o an kendimi rezil olmuş gibi hissettim belkide öyleydi  ve kendimi tutamayıp ağlamaya başladım... Sonrasında ise bana sarıldı?! ama nedense bu benim içimi anlamsız(?) bir güven hissiyle doldurdu. Onunla güvendeymiş gibi hissettim 

bir kaç dakika sarılarak ağladıktan sonra 

B: kalıcak bir yerin var mı?

diye sordu ''maalesef artık yok...'' dedim 

B: iyi olmuş (kısık sesle)

İ: duyamadım?

B: hm yok bişey 

B: benim evime gelmek ister misin? kalacak yer bulana kadar? hem ailem başka bir ülkede şu anlık tek yaşıyorum bolca da yer var senin için de sorun olmazsa memnuniyetle gelebilirsin 

dedi gülerek 

bi cesaret kabul ettim başta da söylemiştim içimde anlamsız bi güven vardı...Ve tekrar eve gittim anahtar hala bendeydi annem içerde ağlıyor babam ise hiç bir şey olmamış gibi oturuyordu konuşmadan odama gittim, neredeyse tüm eşyalarımı aldım son olarak 6 -7 yıldır biriktirdiğim kumbaramı açtım , bakugou ise hala sokakta beni bekliyordu..

İşim bittiğinde aşağı indim ve bize çokta uzak olmayan evlerine gittik

1-2 saat sonra 

tüm eşyalarımı yerleştirmiştim ve mutfakta kahve yapıyordum , bittiğinde içeriye götürdüm.

İ: A-alabilirsin

B: yanımda heyecanlanmana gerek yok seni çağıran benim.

İ:  peki ,de-denerim 

bu kekeleme alışkanlığından vazgeçmeliydim fakat isteyerek olmuyordu. sanırım yapabileceğim bisey yok

salonda güzel bir L koltuk vardı bir köşesinde ben bir köşesinde katsuki oturuyordu ve beraber ''dünyalar savaşı'' filmini izliyorduk (çok gzl filmdir izleyin) film bittiğinde saat 12 ye geliyordu ev 2 katlıydı ve  ben L koltukta yatıyordum bakugo ise üst kattaki odasında. benim için gereken şeyleri getirdikten sonra iyi geceler diyerek odasına çıktı 

bu evdeki ilk gecemdi ve ben daha sonra ne yapacağımı bilmiyordum...