Anatomy Of A Broken Heart (ON-HOLD)

Chapter 8:

"What are you two doing?" - bored niyang tanong.

"What the hell is that girl doing here Lance?!" - pasigaw na tanong sa kanya ni madam.

Haist! Dapat tumanggi nalang talaga ako na magpanggap na girlfriend ni Lance ei. Bakit ba ako naawa sa kanya? Yan tuloy, mukhang ako na ang kaaawaan ngayon. Huhubells! TT___TT

"She's my girlfriend." -kampante niyang sagot.

Napatingin naman ako kay madam. Kung nakakapatay lang siguro ang titig kanina pa ako pinaglalamayan. Swear, sobrang sama ng tingin niya.

"Y-your what?" - hindi makapaniwalang tanong ni madam.

"Do I need to repeat it?" - pabalang na sagot niya sa mom niya.

Ganyan ba talaga sila mag-usap?

"I can't believe this! You're dating that girl?! Tell me, ikaw ba bumili ng lahat ng suot niya?!" - galit na sabi ni madam habang dinuduro-duro ako.

Kung alam ko lang na ito pala ang point niya kaya niya ako binilhan ng mga damit edi sana talaga di ko na to sinuot.

"Don't worry po madam, napilitan lang po akong isuot to. Ibabalik ko din po lahat ng mga binili sa'kin ng anak niyo na sa simula pa lang ayaw ko ng tanggapin." - nakayuko kong sabi habang pinaglalaruan ang mga kamay ko.

"SHUT UP! I'm not talking to you! Are you out of your mind Lance?!"

"Stop overreacting mom. She'll just pretend to be my girlfriend in front of dad."

Pretend. I'll JUST pretend right? Right.

"At bakit siya pa?! You can use Lian to pretend! She's way better than this trash!"

Habang tumatagal ako sa mansion na to, pababa din ng pababa ang self-esteem ko. At sino si Lian? Di ako chismosa, curious lang. Hehehe!

"Dad knows how I hate that girl kaya hindi siya maniniwala." - cold na sagot ni Lance.

"Argh! FINE! Use this girl! Pagkatapos nun wag na wag ka ng makikipagkita sa babaeng yan!"

"Yeah yeah. Whatever."

"Sumagot ka ng maayos Lance!"

"Tsss. Fine."

"And you!" sabay turo sa'kin ni madam.

"After this, don't you ever show me that face of yours! And don't you dare come back in my property or else you'll be a dead meat!" - sigaw niya sa'kin.

"Hai!" - malakas kong sagot na parang inutusan ng commander. (yes)

"Remember this Lance, ngayon lang kita pagbibigyan. Whether you like it or not, si Lian LANG ang pakakasalan mo. Subukan mong mahulog sa babaeng yan, I'll make her life a living hell! Understand?!"

"Asa namang ma-iinlove ako dyan. Tsk!" - mataray na sabi ni Lance sabay tingin sa'kin ng masama.

Pag ikaw talaga na inlove sa'kin, tatawanan lang kita. BWAHAHAHAHA! Syempre joke lang. Nagfe-feeling lang ako. ^_____^v

"Siguraduhin mo lang."

Bago umalis si madam, tiningnan niya muna ako ng masama. Huhuhu! Para siyang monster na ready ng mangagat.

"Lance? You're here!" - masayang sabi nung matanda na kakababa lang sa hagdanan.

"Dad! How are you?" - masayang sabi ni Lance tapos sinalubong niya yung matanda.

OMO! D-dad ni Lance?! O____o
How did it happened?

"Cass! Nice seeing you here!" - his dad said.

"You know her, dad?" - naguguluhan niyang tanong.

"Very well." - he answered.

Nakatayo lang ako at hindi pa rin makapaniwala. He know me very well?

"M-mr. Mendiola?"

He smiled.

"Can someone explain what is happening?" - Lance

Napatawa naman ako sa inasal niya. Ang cute niya pag naguguluhan. Hahaha!

"You don't need to know, son. She's your girlfriend right?"

"Yeah." - sagot niya tapos hinatak ako papalapit sa kanya.

"Good to know that. Let's have our dinner. Where's your mom?"

----

To make the story short, natapos naman ng mapayapa ang dinner namin pero nararamdaman ko talaga na nakatitig sa'kin ng masama si madam kaya medyo nakakailang.

"Thank you for the ride Lance. Ingat ka pauwi." - sabi ko pagkababa sa kotse niya.

"No need to thank me. Napilitan lang ako. Tsk!"

Imbes na magalit, ngumiti nalang ako sa sinabi niya. Pinilit lang kasi siya ni mr. Mendiola na ihatid ako.

Bago niya paandarin ang sasakyan may narinig pa akong sinabi niya.

"Thanks for the help, Cassiopoiea."

Hindi na ako nakapag-welcome pa kasi pinaandar na niya ng mabilis ang kotse.
Bubuksan ko na sana ang gate ng apartment nang...

"AY PALAKA KA! TIPAKLONG AKO!"

Napahawak pa talaga ako sa dibdib ko dahil sa sobrang kaba.

"Sinong palaka ahh?!" - mataray na tanong ni ms. Reyes w/ matching batok pa sa'kin.

"Hehehe! Sorry po ms. Reyes. Nakakagulat naman po kasi yung mukha niyo ei. Ano po ba yan?"

Pagharap ko kasi sa gate kanina bigla nalang sumulpot si ms. Reyes. Nakadaster pa naman siya na color white tapos may nakalagay din na white sa buo niyang mukha.

"Tong batang to! Wala ka talagang alam sa mga pampaganda! Facial mask ang tawag dito!" - sabi niya habang hinahawak-hawakan pa ang mukha niya.

"Ahh! Natural na po kasi akong maganda kaya hindi ko na po kelangan ng mga pampaganda."

Babatukan niya sana ulit ako pero agad akong nakaiwas.

"Ikaw naman ms. Reyes, hindi ka na mabiro. Alam ko naman po na pareho tayong maganda." - sabi ko w/ matching pabirong palo sa balikat niya.

"Che! Wag mo 'kong mahampas-hampas. Hindi tayo close! Nga pala, sino yung naghatid sayo kanina? Boypren mo? Mayaman ba? Gwapo o mukhang kwago?" - sunod-sunod niyang tanong.

Nagready na akong tumakbo papasok sa apartment bago sumagot.

"Bakit ko naman po sasagutin yung tanong mo ms. Reyes? Diba po sabi mo hindi tayo close? Bwahahahaha!" - sabi ko sabay takbo ng mabilis.

"Good night ms. Reyes! Labyah!" - sigaw ko sa kanya bago isara ang pinto ng kwarto ko.

"SSHHHHHHH!"

"Oy! Gabi na!"

"May natutulog!"

Narinig kong saway ng mga nagrerent din sa apartment ni ms. Reyes. Hehehe! Nakalimutan kong marami na pa lang tulog. ^_____^v

Nag-ayos na ako ng sarili para matulog nang tumunog ang cellphone ko.

*Barbie Girl by Jessica Jung*

"Hello? Sino to?"

Uknown number lang kasi.

[Stay away from MY Lance if you want to live a peaceful life. He's mine! Mine alone. So, back off bitch! Understand?!]

*End call*

Waaaaah! Sino yun? She's scary!

~*~*~*~*~*~

[Cassiopoiea's outfit @ the image]