Bölüm 7: Çünkü Yok

1.2K 148 221
                                    

------
Selamlarrr..

Yoğun istek (!) üzerine söz verdiğim gibi yayınlıyorum yeni bölümü..

Umarım beğenirsiniz.. Bol bol yorum bekliyorum ><

İyi okumalar..
------
------

Bölüm 7:Çünkü yok

O an yer ayaklarımın altından kayıyordu sanki.. Sinirden ve hırstan o kadar delirmiştim ki, tansiyonum falan yükselmişti muhtemelen. Başım dönmeye devam ederken o iki kelime kafamın içinde yankılanıyordu.

Hoşgeldin sürtük..

Öfkeyle arkamı döndüğümde Serhat keyifle gülümsüyordu. O an onun o iğrenç yüzünü dağıtmak, parçalamak istiyordum.

"Allah belanı versin!" dedim ağlamamaya çalışarak. Söylemek istediğim çok daha fazla şey vardı ama ağzımı açsam gözyaşlarım yanaklarıma süzülecekti, biliyordum.

ASLA AĞLAMA DEFNE! BU APTALIN KARŞISINDA ASLA AĞLAMA..

İçimdeki sese kulak vererek duruşumu dikleştirdim. "Sen.." dedim yutkunarak. "Sen tam bir orospu çocuğusun!"

Küfür etmemi beklemediği yüz ifadesinden belliydi. Tek kaşı havaya kalkarken "Hadi ya.." dedi. "Sen nesin peki sürt-"

"O kelimeyi bir daha söylersen seni buraya gömerim!"

Lucio'nun buz gibi sesini duyunca cümlesi yarıda kesilmişti Serhat'ın. Arkasını dönüp Lucio'ya baktığında sinirle gülümsedi.

"Bak Defne.. Kahraman sevgilin de gelmiş! "

Lucio bize doğru bir kaç adım atarken yüzünde mimikten eser yoktu. Kaskatı bir duvardı sanki. Ben onun yumuşak bakışlarına, tatlı gülümsemesine alıştığım için çok tuhaf geliyordu bana bu hali.

Lucio Serhat'ın kurduğu salakça cümleye cevap verme gereği bile duymadan bana döndü. Göz göze geldiğimiz an yüz ifadesinin yumuşadığını gördüm. İyi olup olmadığımı merak ediyordu ama nasıl iyi olabilirdim ki?

Serhat beklediği cevabı alamayınca kollarını sıraya yaslayıp Lucio'ya baktı.

"Bu kadar gurursuz olacağını düşünmezdim.."

Lucio bana "Gidelim Defne.." dediğinde elinden bir kaza çıkmaması için uğraşıyor gibi görünüyordu. Yumruk yaptığı elini sıktıkça kolundaki damarların belirginleşmesinden bile anlayabiliyordum bunu.

Ama Serhat'ın amacı da buydu zaten. Lucio'yu sinirlendirmek için aptal cümlelerine devam etti.

"Yani insan para karşılığı birileriyle yatan bir kızla sevgili olmaya nasıl devam edeb-"

Lucio Serhat'ı yakasından tutup sertçe arkasındaki duvara yasladığında resmen burnundan soluyordu. O an gözyaşlarımı daha fazla tutamayacağımı fark ettim. Burnum sızlıyordu. Gözlerimi kapattığımda iki damla yaş özgür kalarak süzüldü yanaklarıma..

"Lucio.." dedim fısıltı gibi çıkan sesimle. Ama beni duymuyordu bile.

"Seni.." dedi öfkesini bastırmaya çalışan sesiyle. "..buraya gömerim demiştim."

Lucio Serhat'ın boğazını tuttuğunda korkuyla yutkundum. "Yapma.." dedim gözyaşlarımın arasından. Bu Allah'ın belasına hiçbir şey olmaz, olan yine bize olurdu.

Serhat Lucio'nun elinden kurtulmaya çalışırken sınıftaki diğer çocuklar korkuyla bizi izliyordu.

"Bana.. B-bana..". Serhat zorla konuşmaya çalıştığında gerçekten korkudan bayılmak üzereydim. Nefes alamıyor olmalıydı.

VİŞNE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin