Hayatımı sorguluyorum...
Nerede yanlış yaptığımı
İnsanlara bu kadar nasıl hemen güvenebilidiğimi
Aslında içimdeki ses her zaman bana karşımdaki insanın nasıl karakter de bir insan olduğunu ve ileride nasıl bana karşı bir hissiyat oluşturduğunu anlatıyor...
Ama kalbim hep bir şansı değerlendirmekte ısrarcı oluyor...
Sonuç ne mi oluyor!?
Tabiki iç ses hep haklı çıkıyor...
Ama aptal ben hala yaşadıklarıma rağmen kalbim tuzla buz olana kadar devam ediyorum onu hayatıma almaya....
15 sene dile kolay yediğim içtiğim ayrı gitmez, her haltı birlikte yaptığımız ; okuldan kaçma olsun, sigara içişimiz, ilk sevgili yapışımız, dertlerimizi paylaşmamız, birbirimizde kalmamız, ilk alkol alışımız, ilk saçlarımızı boyatmamız, ilk deliliğimiz sokakta saçma saçma hareketler yapıp gülmemiz, herşey bana okadar güzel geliyordu ki....
Amaa birgün öğreniyorum ki....
Meğer benim dostum, canım, herşeyim, dediğim insan aslında... BENİM CAN DÜŞMANIMMIŞ...
Ben her güldüğümde gülüşümü kıskanan, ben her bir yanında oluşumda derdimi dinleyip beni sırtımdan bıçaklayan, beni seven herkese beni kötüleyenmiş bilemedim geçte olsa gördüm...
Ama insanlara olan güvenim kırıldı...
Hayata olan sorgulamam arttı. Neden herkes bu kadar kötü ki....
Şuan belki de rehberimde okadar insan var ama arayacak 1 insanın bile olmaması ne kadar kötü bir duygu biliyor musunuz?
Derdimi anlatsam dinleyip anlamayacak kadar kör insanlar var hayatımda...
Ağlasam neden bu saçma şeye ağlıyorsun diye dalga geçecek insanlar ama çözüm bulabilecek kimse yok....
Herkes kolay yolu seçiyor
Boşver gitsin...
Bırak gitsin...
Kendi yoluna bak...
Kendi ayakların üzerinde dur arkana bakma...
Ama ben bu değilim işte arkamı dönemiyorum, bırakıp gidemiyorum, kendi yoluma bakamıyorum,
Vicdanım susmuyor, üzülüyor, kırılır diye kırmaktan korkuyor...
Ama buna rağmen yine ben üzülüyorum, kırılıyorum, kendimden nefret ediyorum
Nasıl bir çelişki bu nasıl bir hayat yoruldum...
Ayakta duramıyorum arkamda beni tutabilecek bir güç yok içim bomboş, duvarlarım yıkık, nereye eserse rüzgar savrulup duruyorum engel olmaya gücüm takatim yok....
