(Alarm sesi) telefona vurarak ilk başlangıcımıda yapmış bulundum.
"Bİ SUS APTAL TELEFON"
Hızlıca mükemmel ellerimle kendime bir tost hazırladım hemen masayı silip süpürdükten sonra zaten arayan Ateş'ti.
"Geldim sevgilim, Aşağıdayım."
"Geliyorum Ateş, bekle biraz."
Ateş benim sevgilim olur. Sabahları beni arabasıyla alır ve okula beraber gideriz. Genellikle arabada kız kardeşi Selin'de olur.
"Merhaba Ateş, Merhaba Selin."
Ateş sadece sırıtır Selin'de:
"Selam Beril, artık sizin sınıftayım biliyorsun değil mi?"
"Evet biliyorum, aslında kulağıma gelmişti fakat inanmamıştım."
Rahatsızlığım yüzünden okula 1 hafta gidememiştim ve o 1 haftada her şey olmuştu. Selin'in sınıf değiştirme fikri aklına daha önceden gelmiş. Fakat kimseye bunu söylememiş. Bizimkilerde Selin sınıfa gelince öğrenmişler.
Selin:"Sınıfınıza daha yeni kayıt oldum sadece bir gün gelebildim. Sence beni severler mi?"
Beril:"Taş gibi kızsın ayrıca çokta sempatiksin niye sevmesinler ki kızım."
Selin:Teşekkür ederim..."
Ben sırıtırken sırıtmam bir anda solmuştu. Arabanın aynasından bana keskin gözlerle bakan Ateş'i görmüştüm. Bana ilk defa bu kadar sert bakıyordu ve rahatsız olmuştum.
"Ateş, aşkım iyi misin?"
Ben Ateş'e bu soruyu sorduğumda bana keskin bakan göz sayısı ikiye katlanmıştı aynı şekilde
Selin'de bana sert bakışlar atıyordu.
"(İç ses) Sanırım artık susmalıyım."
Okula gelmiştik. Ateş'in yolda ki sesizliği ve bana karşı olan sert bakışlarından dolayı rahatsız olmuştum.
Beril: "Bugün onla konuşmam en iyisi gibi duruyor..."
Selin:"Neden böyle düşünüyorsun."
Beril:" Kendi kendime konuşuyorum, bir sıkıntı yok.
Selin: "Peki."
Zil çalmıştı, Selin'le beraber sınıfa çıktık. Zaten Ateş'te kendi arkadaşlarının yanına gitmişti. Sınıftakilerin uzun süre sonra beni karşılamaları çok hoşuma gitmişti. Biraz eğlendikten sonra hızlıca yerime geçtim. Normalde sıra arkadaşım var fakat son yaşanan olaylar yüzünden çocuk okuldan ayrılmıştı. Aslında bende ayrılmayı düşünüyordum fakat arkadaşlarımdan ayrılmak bana çok koyacaktı ve bu fikri aklımdan çıkarmıştım. Kısacası bir buçuk haftanın ardından tek başıma sıramda tek başıma oturacaktım. Selin' de etrafa bakıp oturacak bir yer arıyordu.
Beril:"İstersen yanıma oturabilirsin Selin."
Selin'in yüz ifadesi pek istiyor gibi değildi. Ama söylemeye utandığı çok belliydi.
Beril:"İstemiyorsan oturmayabilirsin, sıkıntı yok."
Selin:"Hayır Beril, sadece-"
Selin'in cümlesini bitirmesine fırsatı kalmadan Ateş sınıfa daldı ve Selin'in ismini haykırdı resmen. Selin arkasını döndü onunla beraber bakışlarım Ateş'e döndü. Gözlerinden alev çıkıyordu, aşırı sinirliydi. Selin sanki neler olacağını tahmin etmişcesine,
Selin:"Düşündüğüm şey mi, Emir mi?"
Selin'in sesi titriyor ve kekelemesi durmuyordu. Zaten ardından Ateş bağırmaya başladı...
Ateş:"KIZIM SEN BUNU NASIL YAPARSIN, SELİN DELİRTECEK MİSİN SEN BENİ!?"
Selin titremeye başlamıştı. Hemen ayağa kalkıp Selin'e baktım, ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Görünce hemen sarıldım. Sarıldığım anda hıçkırmaya başladı. Kollarım arasında titriyordu.
