ÖLÜM MELEĞİ

28. Bölüm

Tanrı biliyor ya Louis soğuk kanlı bir adamdı. Enine boyuna düşünmeden hareket etmez, mantık dışı işler yapmazdı. Kata inmiş boş olduğunu gördüğünde geri dönmek yerine hızla adam ve kadının odalarına ilerleyerek kapıyı açtırmıştı. Karşılaştığı manzara Sallyi korku dolu bir sese sürüklerken genç adam bir müddet karısını adamın nasıl kıstırdığına bakmış ardından dadının düşesi korumak için adamın saçlarına asılmış olduğunun farkına varmıştı. Bunlar tahmini iki ya da üç saniye içinde olurken askerler hızla odaya dalıp adamı tutmuştular. Sally ise Ellie'e koşup onu sarmalamıştı. Genç adam yere oturan dadıya ardından kadının gözlerinden dökülenler ve korku dolu ifadesi ile kendisine bakışına korkutucu bir donukluk ile karşılık vermişti. Askerlerin tuttuğu iri kıyım adam ise bir anda kurtulmuş adamların elinden bir kılıç alarak hızla ona doğru gelmişti.

"Louis!" Ellie Billin kılıç ile düke doğru gittiğini gördüğünde ciyakladı.

Louis adamın yaptığı hamleden yalnızca bedenini çevirerek kurtulmuştu. Telaşlı ve can havliyle yapılan bir hamleydi ki kendi canı ile birlikte kimi götüreceğini düşünmüş gibiydi. Elbet kendi olacaktı. Askerler adamı yeniden tuttuğu vakit Genç adam tepki vermeyen tutumuna devam ederek adama doğru yürüdü ve uzun parmaklarını gırtlağına dolayıp gözlerinin içine bakarak sıktı. Az evvel yaşamadığı korku bedeninden eline gizli bir kuvvet veriyordu sanki Louis sıktıkça sıkmıştı adamın yuvalarından çıkan gözlerine kendisininkileri dikmiş hiç konuşmadan ona ait olan bir şeye el sürmenin bedelini anlatıyor gibiydi. Şu dakika mantıklı olan bırakmasıydı lakin beyni ile hareket etmediği nadir anlardan birini yaşıyordu. Boştaki elini askere doğru uzattı ve kılıç kabzası eline oturtturulduğu vakit elindekini silkerek "Daha küçük" dedi. Herif birazdan ölecekti ve henüz gebermeden içini soğutmak için uğraşacaktı. Derhal bir kama eline oturtturulduğunda genç adam beklemeksizin kamayı adamın bedeninden içeri sokup kuvvetle aşağı doğru indirdi. Yetiremediğini anladığında ise kamayı da atıp parmaklarını açtığı yere soktu genç adam. Az sonra tuttuğunun ne olduğunu bilmiyor olsa da çekip çıkartmakta da bir sakınca görmediğini var sayarak elini tuttuğu şey ile birlikte geri çekti.

"Ekselansları" Asker boğazını temizleyip adamın dükün eli altındaki moraran suratına sesinin kesildiğinden anladığı dışarı fırlayan lakin açık olan gözlerine yetmiyormuş gibi adamın raftan kitap alır gibi dışarı çıkarttığı sallanan uzun organa bakarak yüzünü buruşturdu. Tüm bunların yanında dükün yüzündeki ifade kanını dondurmuştu.

Louis kendine geldiğinde duvar ile arasına kıstırdığı adamın görüntüsüne bakıp geri çekilerek elini silkti. Ardından yerde oturan ve korku ile kendisine bakan kadına döndü lakin Ellienin kadının önüne geçmesi ile dikkatini ona yöneltti.

"Dük hazretleri ne olur ona dokunmayın"

"Kapatın kadını bir yere!" Louis düşesi kolundan tutup katta kalan herkesin doluştuğu kapı aralığından geçirerek odasına çıkmaya koyuldu. Haberi sızdıran belliydi peki Louisin içinde bir gram şaşkınlık oluşmuş muydu? Asla... Quintonun o herifi içeri sızdırmasına bizzat müsaade etmişti lakin son zamanlarda yaşadığı duygu karmaşası ve içine düştüğü işler herifin aklından çıkmasına neden olmuştu. Kendini hatırlattığı iyi oldu diye düşündü Louis... Tanrıya şükür sızdırdığı bilgiler can yakıcı olsa da yüzeysel, pek az çaba ile ulaşılabilecek olanlardı.

"Ekselansları!" Elliot Wesley dük ile merdivenlerde karşılaştığında gözlerini iri iri açarak adamın üzerindeki kana dahası kızıla boyanmış eline baktı.

"Aşağı inip sessizliğin devam etmesi için elinden geleni yap Wesley. Çıt çıkmayacak!"

"İ-iyimisiniz efendim" Elliot göz yaşı akıtan düşese ve adama baktı. Fiziksel bir zarar göremiyordu dükün saldırganlaşmış olduğunu var sayarsa şayet bir an evvel olup biteni anlayıp müdahalede bulunmak zorundaydı.